er werd niet gepraat, er werd gezwegen
een echtpaar, die vader kende van de veemarkt,
later ‘oom Jan’ en ‘tante Lien’ geheten
had bij aankomst niet zoveel mensen verwacht
Wanneer je in stilte een rol moest spelen
was je als jonge meid op de fiets, doordrongen
van het nut van zwijgen, maar niet van de ernst
als je jong bent vrees je deze angsten niet
De geheime post ingeklemd tussen borst en kleren
briefjes in aardappelen, een nieuwe spijker op de balk
luchten in de middag, vluchten in de nacht
deze oorlog zou nemen, nemen en dapper leren
dat ook na de bevrijding de tijd niet wacht
© Berendy Gähler
© www.gemeentedichteremmen.nl
Geschreven voor het project Streekgenoten: Stad, Streek en Trouw. Herinneringen van ooggetuigen uit Veenkoloniaal Groningen en Drenthe aan de Tweede Wereldoorlog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten