Dichtersbankje | Hugo Claus

Foto: Peter Bevers | Kerstmarkt Gent 

Uit de collectie Mellendijk 👉 (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Hugo Claus 👉

De zomer overwintert, de herfst krijgt botten

 

De lucht is onverziekt, het bos behoudt zijn blaren

 

Notarissen wonen in krotten

 

Mijn geduldig volk vergeet zijn vergaren

 

Voor dat ik aan een nieuwe liefde begin.

 

 

 

Hartzeer wordt gedempt, vrede houdt stand

 

Sneeuw is zwart en A.A. Gent wordt kampioen

 

De Vlaamse Leeuw krijgt zijn eerste tand

 

Het gras blijft koel en groen als toen

 

Voor ik een andere liefde verzin.

 

 

 

[...]

Het lied van Amadis van Hugo Claus, een liefdesgedicht dat is gebundeld in De sporen (1993), 

Dichtersbankje | Tony Rombouts

Foto: Bert Bevers | Kemmelbergstraat Berchem

Uit de collectie Bert Bevers 👉 (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Tony Rombouts 👉

De tuinkabouter

 

Parmantig staat hij daar,

met een vriendelijke, charmante glimlach,

die, als je het fijn beschouwt,

echter zéér uitdagend is.

 

Er valt immers helemaal niet te lachen!

 

Hij behoort tot een zeldzame, bedreigde soort,

die nauwelijks tot boven de bodem reikt.

En na zijn nederige asielaanvraag

heeft hij het reeds snel ondervonden:

 

men zet hem daar, waar hij niet wil staan.

 

Zijn wambuis en zijn puntmuts

vond hij, samen met wat tuingerief,

in het ontvangstpakket van de welzijnszorg.

Ze maken hem ietwat potsierlijk,

 

maar zijn baard vergat hij zelf te knippen.

 

Hij grimlacht zacht,

omdat hij aan den lijve heeft ervaren

wat er werkelijk gebeurt, wanneer je,

als vluchteling uit het land der kitsch

 

in een land van kunst verzeild geraakt.  

 

 

Tony Rombouts

De Witte Wandelaar – Gedichten 1960-2000, Berghmans Uitgevers, Antwerpen, 2001

Dichtersbankje | Hans Mellendijk

                         

Foto: Hans Mellendijk | Natuurbegraafplaats de Slangenburg

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Hans Mellendijk 👉

Beeld: © Mark Raetz

Jij I-j

Poging tot paard
uit zich in kribbe.
Verse nieuwigheid
springt van haverkist.

Przewalskipaarden? Polka
in de uiterwaarden weldra
mijn ziel overstroomt.
Mijn hart komt op stoom.

Verstruiking weggeknipt.
Heb het vers zodanig vertimmerd,
dat onder ogen tranen lopen.
Niet voor verdriet gezwicht.

Haronder löp ’t water,
liepend van vreugd.
Schakel aover op andere deugd.
Mien harte bonst, ja batert.

Poging töt peerd
uut zich in kribbe.
Verse ni-jegheid
sprunk van haverkiste.

’n Spróng haperingen
rólt aover de lippen,
en ’t bli-je liepen
geet aover in zingen.

I-j, mi-j, wi-j
köttelt naor wieter doornopper.
Stikke bli-j
streumt wi-j in mekare aover.

Gepubliceerd met eervolle vermelding in Taalgrens voorbij, uitgave naar aanleiding van de VU Poëzieprijs 2008 | De Moespot | 51ste jaorgang no. 217 | meert 2008 | Trouw dicht in de buurt - bundel Gelderland - 8 februari 2010 | de Gelderlander. Eerbetoon aan de rivier | 01-07-2017

                                              Natuurbegraafplaats de Slangenburg  👉

Dichtersbankjes | Frank Pollet

     

Foto: Bert Bevers | Leonhards Gallery Leopoldstraat, Antwerpen

Uit de collectie Bert Bevers 👉 (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Frank Pollet 👉

Ideatie 1 Nachttarief

 

Nog steeds niet echt bij stem heft hij met afgeleide

bliksems ijverig zijn open haard ontstoken

en de warmte ervan zeer voorzichtig opgevangen in geheide

verzen. Ze ermee gevuld tot in de nok. En,

 

als in de warmte van het nachttarief

der liefde, zich bezat aan poëzie

en wijn. Zich onderschat geacht. Het wingewest verdriet 

bemest met koude brieven. De steden langs de buitenkant gezien.

 

‘O, hersenschors die tussen mijn schouders kruipt,

o, bloed dat uit mijn navel druipt,

warm de blauwdruk van mijn ideatie

op, vind een straatnaam die past bij mijn ziel.’

 

 

Frank Pollet

Polletanië!, Uitgeverij Les Iles, Ellezele, 2024

 

Dichtersbankje | Daan de Ligt

Foto: Bert Bevers: Sint-Jorispoort, Antwerpen

Uit de collectie Bert Bevers 👉 (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Daan de Ligt 👉

De tram naar Babylon

 

geheel vooraan: een eenzame meneer
berustend in het mopperen en snauwen
de lange zinnen weet hij in te houden
zijn aandacht is vereist voor het verkeer

voorin is het gebleven bij het oude
hier klinkt de taal van thuis en van weleer
men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer
en klaagt over de prijzen en de koude

de taal centraal is kleurrijk of gebroken
een klankenbal, een vreemde woordenbrij
een smeltkroes op het punt van overkoken

en achterin, waar de scholieren roken
voelt men zich nagestaard en vogelvrij
dit is de plek waar wartaal wordt gesproken

 

 

Daan de Ligt

Ligtvoetig, Liverse, Dordrecht, 2006