Dichtersbankje | Hugo Claus

 

Foto: Hans Mellendijk | Passchendaele | Westhoek | West-Vlaanderen 👉

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk:Hugo Claus 👉

WEST-VLAANDEREN

Dun lied donkere draad
land als een laken
dat zinkt.

Lenteland van hoeven en melk
en kinderen van wilgehout.

Koorts en zomerIand wanneer de zon
haar jongen in het koren maakt.

Blonde omheining
met de doofstomme boeren bij de dode haarden
die bidden ‘Dat God ons vergeve voor
wat hij ons heeft aangedaan’.

Met de vissers die op hun boten branden
met de gevlekte dieren de schuimbekkende vrouwen
die zinken.

Land, gij breekt mij aan. Mijn ogen zijn scherven.
Ik in Ithaka met gaten in mijn vel,
ik leen uw lucht in mijn woorden.
Uw struiken uw linden schuilen in mijn taal.

Mijn letters zijn: West-VIaanderen duin en polder.

Ik verdrink in u,
land. gij wordt een gong in mijn schedel en soms
later in de havend
een kinkhoorn: mei en kever. duistere lichte
aarde.

© 1952, Hugo Claus
Uit: Gedichten
Uitgever: De Bezige Bij, Amsterdam, 2004
ISBN: 90 234 1287 7

Warme oproep van de VWS
'Dun lied donkere draad', het gedicht bij Poetry International
West-Vlaanderen bij Lyrik-line
Claus leest 'West-Vlaanderen' op Youtube

 

Dichtersbankje | Richelieu Van Londersele

 

Parijs | Edward Hopper 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Richelieu Van Londersele 👉

De toenadering 
–
hij wil haar openbreken
als iets eetbaars,
haar laten kiezen voor het huis op de heuvel,
een meiboom planten en de krans vlechten
van haar zeldzame woorden,
een voorzichtig lied zingen in haar oor,
dat niet gewend is aan de contouren van zijn stem
–
ze is nog bezig te bewaken wie ze was,
vastgeklonken aan de waan, die zegt
dat samen nu niet voor haar is weggelegd
–
zonder honger schuift ze aan,
aarzelend nipt hij van haar broze aanwezigheid,
legt geschenken in haar schoot in de hoop
dat ze haar vlucht zullen afremmen
–
driftig drinkt hij van haar weerloze geur.
duizelig wordt zij, maar niet van zijn hijgen

Richelieu Van Londersele – Hopper op de heuvel

Dichtersbankje | Bert Scheuter

Foto: Hans Mellendijk | Middewinterstappen 2018 | Hummelo

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Bert Scheuter 👉

Deurgaonde waegeskes en paedjes

Met ‘n dertigsten zonder middewinterstappen,

ol’joorsdag ‘n wezenlozen vri-jdag, nao een joor

met niks as naregheid en zonder steernefônkeln

d’n eersten en tweeden ni-jjoorsdag feesteloos

as een deursnee zaoterdag en matten zondag

gewier ‘t mien asof de tied een hörte minder

huu hiel dan ‘s-endensjoors lech gebruukelek.

A-j zo raps moor muu ‘t ni-je joor in schoeft,

dat al haost te völle op ‘t olde lik te lieken,

dan aovervölt ow mangs een valsen dekken

den ow gin enkel gräödjen warmte bieden kan,

den ow alleneg moor van alles af kan sluuten

en ow a-j niet oppast all’n loch benemmen zal

den meer dan alle joorn veurhen now neudig is.

Laot mien dan zo vlot as meugelek weer denken

an de waegeskes en paedjes die ‘t laeven teikent

en zelfs wieter slakkert woor ‘t naar onlieke is

um ons de tied deur te laoten gaon; die niet stopt

veur Silvester en andere heufdgrenzen of muurn en

zich nog zo’n betjen laot belopen at tied en ruumte

tussen laeven en dood ons uutzicht soms benemt.

Middewinterstappen 👉