Dichtersbankje | Hans Mellendijk

Foto: ©Hans Mellendijk | Galerie Rivierenhof Deurne

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Hans Mellendijk⇲

Voorbij Warm

De glinsteringen van de Boules de Neige neigen

de verzengende hitte van de zomer af te koelen.
Aan de kim over het Waalse water klinkt J'aime La Vie.

De boot met een lome spaanslag drijft met Oude IJssel mee
radert het patroon van opwaaiende zomerjurken. 
Wat zal de keerkom ons nog meer in herinnering brengen?

Dichtersbankje | Bert Bevers

Foto: © Bert Bevers | De Gerlachekaai | Antwerpen

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Bert Bevers⇲

Gouy
Bij de Scheldebron

Schuw welhaast laat zich traag water
wellen tot niet veel meer dan beek.

Ze heeft geen weet nog van de haven
die zij op zal rekken in een ander land.

Grond die krimpt en zwelt is klei, dat
voelt ze naarmate het noorden nadert,

haar oevers verder van elkaar te liggen
komen. Hier echter is zij beleefd nog

stroompje dat gehuchten passeert waarin
lopers roesten in lang vergeten sloten.

Met zicht op haar eerste meander schiet
iemand in de regen zich door het hart.

Bert Bevers

Gouy
Bij de Scheldebron
Verschenen in Ballustrada, jaargang 33, nummer 2-3, Terneuzen, april 2019

Dichtersbankje | Nits

Foto: © Peter Bevers | Ronks | Pennsylvania | USA

Uit de collectie Mellendijk (keuze song) vooraad Mannen van Bevers: Nits⇲

Album: 1974 | Rumspringa | 2003

Dichtersbankje | Hart Crane

Foto: © Peter Bevers | Brooklyn Bridge | NYC | USA

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Hart Crane⇲

To Brooklyn Bridge

• 
• 
• 
• 
• 
• 

How many dawns, chill from his rippling rest
The seagull's wings shall dip and pivot him,
Shedding white rings of tumult, building high
Over the chained bay waters Liberty—

Then, with inviolate curve, forsake our eyes
As apparitional as sails that cross
Some page of figures to be filed away;
—Till elevators drop us from our day . . .

I think of cinemas, panoramic sleights
With multitudes bent toward some flashing scene
Never disclosed, but hastened to again,
Foretold to other eyes on the same screen;

And Thee, across the harbor, silver-paced
As though the sun took step of thee, yet left
Some motion ever unspent in thy stride,—
Implicitly thy freedom staying thee!

Out of some subway scuttle, cell or loft
A bedlamite speeds to thy parapets,
Tilting there momently, shrill shirt ballooning,
A jest falls from the speechless caravan.

Down Wall, from girder into street noon leaks,
A rip-tooth of the sky's acetylene;
All afternoon the cloud-flown derricks turn . . .
Thy cables breathe the North Atlantic still.

And obscure as that heaven of the Jews,
Thy guerdon . . . Accolade thou dost bestow
Of anonymity time cannot raise:
Vibrant reprieve and pardon thou dost show.

O harp and altar, of the fury fused,
(How could mere toil align thy choiring strings!)
Terrific threshold of the prophet's pledge,
Prayer of pariah, and the lover's cry,—

Again the traffic lights that skim thy swift
Unfractioned idiom, immaculate sigh of stars,
Beading thy path—condense eternity:
And we have seen night lifted in thine arms.

Under thy shadow by the piers I waited;
Only in darkness is thy shadow clear.
The City's fiery parcels all undone,
Already snow submerges an iron year . . .

O Sleepless as the river under thee,
Vaulting the sea, the prairies' dreaming sod,
Unto us lowliest sometime sweep, descend
And of the curveship lend a myth to God.

From The Complete Poems and Selected Letters and Prose of Hart Crane by Hart Crane, edited with an introduction and notes by Brom Weber. Used with the permission of Liveright Publishing Corporation. Copyright © 1933, 1958, 1966 by Liveright Publishing Corporation.

Dichtersbankje | Hans Mellendijk

Foto: © Peter Bevers | Chelsea | NYC | USA

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Hans Mellendijk⇲

HOE VLIEGT DE TIJD? | Hans Mellendijk

Amsterdam, Overtoomse Veld, 30 april 1993

Verkreukeld, verfrommeld, verfomfaaid
uit een vervlogen tijd aangewaaid
kijkt James Dean mij ongegrond opstandig aan
vanaf een verlopen calendarium uit ’91.
Ik vraag mij af, nu ik uitgeput maar voldaan,
na een lange feestelijke wandeling, in het gras lig
denkend aan zo’n enerverende vlucht uit het verleden:
‘Hoe vliegt de tijd?’

Door ’n prille meid
zag ik je zo-even nog snel verkocht
terwijl jij liever de vrijheid zocht.
Bent toen uit het Vondelpark door de wind meegezogen
met scharrelend zwerfvuil door het Rembrandtpark gevlogen.
Op het laatst neergedaald voor de GAK-kantoren.
Om als een objet trouvée, in de tijd bevroren
door mij bewust te worden geadministreerd.

Uiteindelijk in dit vers hartstochtelijk vereerd.

gepubliceerd in Poëziepuntgl - jaargang 4 - nummer 1 - maart 2006 | Seeshirt - Het 13e Erbarmen Festival - Hoe vliegt de tijd? - Varsseveld, 3 juli 1993 | Trouw dicht in de buurt - bundel Noord-Holland - 8 februari 2010

Dichtersbankje | Bruce Springsteen

Foto: © Peter Bevers | Asbury Park | New Jersey

Uit de collectie Mellendijk (keuze singer-songwriter) voorraad Mannen van Bevers: Bruce Springsteen⇲ 

Dichtersbankje | Alan Alexander Milne

Foto: © Peter Bevers | Churchyard Princeton | New Yersey 
graf Christopher Florian Walson⇲

Collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: A. A. Milne⇲

The End

When I was One 
I had just begun. 

When I was Two 
I was nearly new. 

When I was Three 
I was hardly me. 

When I was Four 
I was not much more. 

When I was Five 
I was just alive. 

But now I am Six; I'm as clever as clever
So I think I'll be six now forever and ever.

A.A. Milne | Winnie-the-Pooh | Now We Are Six | 1927

Illustratie: Ernest Shepard⇲

Inscriptie op graf: Christopher Florian Walson⇲

Dichtersbankje | Bob Dylan

Foto: © Gettysburg | Gettysburg | National Military Park | USA

Uit de collectie Mellendijk (keuze singer-songwriter) voorraad Mannen van Bevers: Bob Dylan⇲

The Freewheelin’ Bob Dylan

1991

Ed Sheeran

Pearl Jam | Letterman Show | 30-09-2004

8 februari 1963 | 

Come you masters of war
You that build the big guns
You that build the death planes
You that build all the bombs
You that hide behind walls
You that hide behind desks
I just want you to know
I can see through your masks

You that never done nothin'
But build to destroy
You play with my world
Like it's your little toy
You put a gun in my hand
And you hide from my eyes
And you turn and run farther
When the fast bullets fly

Like Judas of old
You lie and deceive
A world war can be won
You want me to believe
But I see through your eyes
And I see through your brain
Like I see through the water
That runs down my drain

You fasten all the triggers
For the others to fire
Then you sit back and watch
When the death count gets higher
You hide in your mansion
While the young people's blood
Flows out of their bodies
And is buried in the mud

You've thrown the worst fear
That can ever be hurled
Fear to bring children
Into the world
For threatening my baby
Unborn and unnamed
You ain't worth the blood
That runs in your veins

How much do I know
To talk out of turn
You might say that I'm young
You might say I'm unlearned
But there's one thing I know
Though I'm younger than you
That even Jesus would never
Forgive what you do

Let me ask you one question
Is your money that good?
Will it buy you forgiveness
Do you think that it could?
I think you will find
When your death takes its toll
All the money you made
Will never buy back your soul

And I hope that you die
And your death will come soon
I'll follow your casket
By the pale afternoon
And I'll watch while you're lowered
Down to your deathbed
And I'll stand over your grave
'Til I'm sure that you're dead

Source: LyricFind

Songwriters: Bob Dylan

Songteksten voor Masters Of War © Sony/ATV Music Publishing LLC, Audiam, Inc

Dichtersbankje | Rajan Thapaliya

Foto: © Peter Bevers | Niagara Falls | Canada

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Rajan Thapaliya⇲

Niagara Falls

Ravishing grace with paradise on earth

Beauty sprinkles everywhere in Niagara’s Edge

Attractive Skylon Tower and Rainbow bridge

Water bubbles looks like magic Balls

“Maid of the Mist, Niagara Falls



Voluminous water with boating

I’m afraid with white foamy flow,

Mighty heartbeat wind that blows,

The beauty I feel, is in no way olden

Mysterious rainbow is golden,

OMG, how my heart is stolen!


Joyful fireworks on the sky with velocity

Little children’s are watching with curiosity

Extremely heavenly joy and pleasure

It makes me wonder that I want to share

Loving couple watching the falls with love

The fall reflects the beauty of our life together 

Rajan Thapaliya

zie ook: poemhunter⇲

Dichtersbankje | Joni Mitchell

Foto: © Peter Bevers | Mainstreet | Bethlehem | New Hampshire 

Uit de collectie Mellendijk (keuze singer-songwriter) voorraad Mannen van Bevers: Joni Mitchell⇲

Woodstock

Joni Mitchell

I came upon a child of God
He was walking along the road
And I asked him, where are you going
And this he told me
I'm going on down to Yasgur's farm
I'm going to join in a rock 'n' roll band
I'm going to camp out on the land
I'm going to try an' get my soul free
We are stardust
We are golden
And we've got to get ourselves
Back to the garden

Then can I walk beside you
I have come here to lose the smog
And I feel to be a cog in something turning
Well maybe it is just the time of year
Or maybe it's the time of man
I don't know who l am
But you know life is for learning
We are stardust
We are golden
And we've got to get ourselves
Back to the garden

By the time we got to Woodstock
We were…

Dichtersbankje | Neil Young

Foto: © Peter Bevers | Lyndonville | Ontario | USA ⇲

Uit de collectie Mellendijk (keuze singer-songwriter) voorraad Mannen van Bevers: Neil Young⇲

[Verse 1]
There is a town in North Ontario
With dream, comfort, memory to spare
And in my mind, I still need a place to go
All my changes were there

[Pre-Chorus]
Blue, blue windows behind the stars
Yellow moon on the rise
Big birds flying across the sky

Throwing shadows on our eyes

hier meer/here more⇲

Neil Young | Helpless | 1993

The Last Waltz | Neil Young & The Band | Helpless | 1978

Neil Young Live @ Massey Hall | 1971

NeilYoungArchives⇲

K.D. Lang sings Helpless | 2005

while Young was recovering in hospital

Dichtersbankje | Willem te Molder

Uw bankjeszetter is even een paar weken of zo met vakantie. Irgendwo uitrusten en nieuwe plannen ontwikkelen.  

Uit de collectie Mellendijk (keuze tekstdichter en vers) voorraad Mellendijk: Willem te Molder⇲

Camera : Patrick Spoel | Muziek: Willem te Molder en Hans Keuper | Boh Foi Toch⇲ 

Dichtersbankje | Frank De Vos

Foto: © collectie Arjan Haakshorst⇲

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: 
Frank De Vos⇲

Habeas Corpus

12 juni 2008

Wij hebben een lijf, omdat we geen stad zijn,
geen samengedreven vee, geen blauwe r
die aanrolt op het betonrot van een havendok

omdat we taarten eten, smoutebollen bakken,
er joelende kinderen spelen,
omdat de boer zijn boerin hier kust, er nog
een molen staat, er geen metaalmoeheid raast

omdat we geen klaplong zijn, geen palliatief verhaal,
geen geslepen gebit van een baggerkraan
omdat we hier ’s avonds de soep uitscheppen, bij elkaar
op de stoep, om ons gezicht een laatste praatje slaan

Wij hebben een lijf, omdat we geen stad zijn,
en "zie je" zeggen, en "ook zo", we ons Doel
noemen, niet Guantanamo Bay

In zijn aanstellingsspeech vergeleek Frank De Vos Doel met een dorp waar nog vrije burgers, echte Galliërs, rondlopen, zeer tegen de zin van ‘Caesar’ Peeters. Hij besloot met een dringende oproep aan Kris Peeters om een moratorium af te kondigen op de afbraak van de huizen in Doel. Nu het lang niet zeker is dat het Saeftinghedok er zal komen, is er geen enkele dringende reden om Doel verder te ontruimen. Frank de Vos lanceerde een oproep voor zijn eerste project: de bedichting van Doel.

Dichtersbankje | Leo Vroman en Tineke Vroman | Georgine Sanders

Foto: ©Albert Hagenaars | Centrum Prabolinggo | Java

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichters en gedichten) voorraad Hagenaars: Leo Vroman⇲ en Tineke Vroman⇲ 

Vanwege de geboortedag van Leo Vroman (10 april 1915 - 22 februari 2014) werd op NPO2 uitgezonden: Profiel: Leo en Tineke Vroman (Human) In het leven van dichtersechtpaar Leo (94) en Tineke Vroman (88) staan de liefde, het leven en de dood centraal. Op de vraag naar de voorwaarde om samen zo gelukkig oud te worden hoeft Leo niet na te denken: 'Liefde'.

Cold Rain

Liefdesbankje | Utrecht

Ogendicht | Maarten Doorman leest Leo Vromans VREDE

Voor wie dit leest

Muara Enim (1926)

Oud jeugdhuis waarvan ik geen inhoud weet

dan schaduw flakkerend in het olielicht,

angst door het krijsen van katten in duisternis,

nog bangzijn voor slangen als het gras beweegt.

Mijn moeder naaide, soms bakte zij brood.

Maar wat speelden wij kinderen in het lege

huis, de verwilderde tuin? Ik heb het ook nooit,

voordat het te laat was, zelfs willen weten.

Losse momenten die evenveel leegte

lieten, nooit samenvielen met het verslag

van de foto's, tot aan de dag dat mijn vader zag

dat hij mij had leren lezen. Toen bleven de vele

huizen waar wij eens woonden verder bevolkt

door mensen, meubels en boeken, en toen begon

mijn geschiedenis. Met wie kan ik die delen?

Bezoek aan Malang (1930)

Mijn grootmoeders huis had een tuin vol geheimen,

verborgen viooltjes die ik mocht zoeken.

Zij maakte mijn kop chocola in haar kamer

die vol stond met foto's, diepzinnige boeken.

Mijn grootmoeder wist zich omgeven door geesten.

Zij zag de kleuren van het goede en kwade

en las je gedachten. Zij was onbevreesd,

dit had zij bereikt door haar studie, na jaren.

Maar nog weer later hoorde zij stemmen

een onnoembaar kwaad van haar spreken, die volgden

haar waar zij ook was. Zij bleef studeren. Geen mens

die het weten wou, zelfs niet haar dochter.

Zij is al lang dood, maar ik weet waar zij wonen,

haar geesten: in bloemen die trillen op wind-

stille lucht, in de kruinen van bomen.

Ik kon ze nooit zien en verdien dat ook niet.

Uit Autogeografie | Georgine Sanders (Tineke Vroman )(1991)⇲