Dichtersbankjes | Gerrit Komrij

Foto: © Peter Bevers | Paleistuin | Den Haag

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers; Gerrit Komrij>

Alles blijft 

Daar stond een muur die ik heb aangeraakt.
De muur werd afgebroken. Van het puin
werd verderop een fundament gemaakt.
Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin.

Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep
Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest.
Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep
Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest.

Er was een vriend aan wie ik heb geschreven,
Een rots waar ik mijn naam in heb gekerfd.
Je bent een deel van alles bij je leven
En alles blijft bestaan wanneer je sterft.

© Gerrit Komrij
uit:'Luchtspiegelingen', 2001

vrijdag 14 juni 2013

Dichtersbankje | Gerrit Komrij

Foto: © Hans Mellendijk | Villa Mondriaan | Rijks H.B.S. | Wittebrink | Winterswijk

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Gerrit Komrij>

De werkster spreekt

Mijn doodsvijanden heten stof en pluis.
Ik ben de gesel van de spinnenwebben.
Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis -
De oude spinsels zullen mij niet hebben.

In een aan kant gemaakt en helder huis
Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.
Mijn broodheer noemt mij - hij is nooit abuis -
'De Mondriaan van haard en tafellinnen.'

Ik had maar weinig schik in zijn fauteuils.
Zijn staande schemerlamp werd neonbuis.
Ik ben tenslotte bezemkunstenaar.

Ik gaf zijn bed mee aan een scharrelaar -
Zijn dikke, donzen dekens ook. Gezond
Maar prachtig zal hij dromen op de grond.


© Gerrit Komrij
uit: '52 sonnetten bij het verglijden van de Eeuw', 2000.

maandag 21 januari 2013

Dichtersbankje | Gerrit Komrij

Foto: © Bert Bevers | Openbare Bibliotheek | Merksem

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): voorraad Bevers: Gerrit Komrij>

Fietstocht 

Het verre postkantoor was de magneet. 
Niet om de luchtpostzegels of de taal 
Van overzeese stempels - nee, het deed 
Op tweehoog 's middags dienst als jeugdleeszaal. 

Tweemaal, op dinsdag en op donderdag, 
Verdween ik in het ruime trapportaal 
En kwam weer buiten met een brede lach. 
Ik had mijn voorraad boeken andermaal. 

Met in mijn hoofd een eerste regel die 
Ik vluchtig had gezien bij een verhaal 
Werd, fietsend, al naar het vervolg gegist. 

Toch geselde ik vervaarlijk het pedaal 
Om sneller thuis te zijn, omdat ik wist: 
Het boek is beter dan de fantasie. 

© Gerrit Komrij 
Uit "Luchtspiegelingen" 
De Bezige Bij, Amsterdam, 2001 

donderdag 15 maart 2012

Dichtersbankje | Gerrit Komrij

Foto: © Bert Bevers | Centraal Station | Antwerpen

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): voorraad Bevers: Gerrit Komrij>

De Binnenring van Holland

Denkend aan Holland zie ik waardepapieren

Snel door begerige vingers gaan,

Rijen op koopwaar geile Batavieren

Als zedeprekers op de kansel staan;

En in de geweldige bankcatacomben

De tankerdollar en de krugerrand,

Biljetten aan toonder, bigotte mores,

Menten, Verolme, in een groot verband.

De lucht hangt er laag en de geest wordt er langzaam

In parlementarische dampen gesmoord,

En op alle terreinen is de stem van de koopman

Met zijn ethische krampen het meest aan het woord.

© Gerrit Komrij

Onherstelbaar verbeterd
Uitgeverij  C.J. Aarts, 1994 

zaterdag 28 april 2012

Dichtersbank | Gerrit Komrij

Foto: © Bert Bevers | Wooldseweg | Winterswijk

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: Gerrit Komrij>

Leeuwarden | stoeptegel 

vrijdag 9 september 2011

Dichtersbankje | Gerrit Komrij

Foto: © Hans Mellendijk | Vittoriale | Gardone Riviera | Italië

Uit de collectie Mellendijk: Gerrit Komrij 

De monumenten 2

Daar wordt een dode nooit meteen begraven,

Geen stof geveegd. Geen asfalteermachine

Dicht gaten in de straat. Daar zijn geen brave

Aartstegenstanders van het onvoorziene,

Geen bedden, rij aan rij, als serpentine,

Waarin ze zieken aan het oog onttrekken.

Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne.

Elk mens kan er vrijuit op straat verrekken.

Elk monument zakt ongestoord ineen

En op een zomaar wandelende dame

Stort zich de pest. Dáár ligt haar grote teen.

Het is een echte stad, en geen reclame.

----------------------------------------

uit: 'Gesloten circuit', 1982.