Dichtersbankjes wenst u allen 1 voor5poedig nieuwjaar!
Een verzameling bankjes geassocieerd met een dichter op grond van materiaal, model, situatie of locatie. Soms echter verwijzend naar een plek waar de dichter zat of gezeten zou kunnen hebben. Het blog poogt de diverse voorraden te ontsluiten.
woensdag 31 december 2014
zondag 28 december 2014
Dichtersbankje | Rotondologisch Genootschap | Tijs van den Boomen & Peter Jonker
Foto: © Bert Bevers | Bibliotheek De Poort, Berchem
Uit de collectie Mellendijk (keuze poëtische beschouwing) voorraad Mannen van Bevers:
vrijdag 26 december 2014
Dichtersbankje | Karel Kneulman
Foto: © Bert Bevers | Het Spui | Amsterdam
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Carel Kneulman>
Wat mij beweegt
mijn handen dromen
in samenspel van bewegen,
in verwondering ontstaan
de beelden,
de wezens
van zijn
en zingen
© Carel Kneulman
dinsdag 23 december 2014
Dichtersbankje | Elly de Waard
Foto: © Bert Bevers | Leidseplein | Amsterdam
Uit de colectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): voorraad Mannen van Bevers: Elly de Waard>
Winter
Winter is het, Kerstmis spoedig,
Onder het poetsen wordt geoefend
In het zingen door mijn moeder.
Donker is het dagelijks vroeger,
Koper blinkt, de kachel brandt.
In de koude hak ik hout.
Sterren schieten uit de schoorsteen,
Regenen wensen naar beneden
Waar standvastig en aanbeden
Venus op de dakpunt staat.
Binnen ruikt het naar gebak
Dat de oven heeft verlaten
En naar vlees dat wordt gebraden.
Voeten rennen door de kamers,
Stemmen wisselen kreten uit.
Onbeschaamd als blauwe luchten
Waar een sneeuwbui zich in uitschudt,
Vliegensvlug in achterhalen
Van wie vluchtend en toch dralend
Zo mijn kussen niet ontloopt -
Fantoom van licht, waar heb je je
Verstopt? Lig je, slaap je, heb
Je je sterren van ogen dicht?
Ruwe nimf ben je, vlinderlicht
Je lieftallige hielen gelicht.
Verlegenheid heeft appelrode wangen,
Je kunt ze proeven, kunt ze vangen,
Kunt ze tussen het sparregroen hangen,
Blozende als zonsondergangen
Zijn ze, gave, glanzende vrucht.
Winter is het, Kerstmis nadert,
Het huis in rust en het ademt
Uit zijn schoorsteen witte rook.
De hemel is bestrooid met sterren,
Een pruik van sneeuw ligt op de dennen,
Men is thuis, er wordt gestookt.
© Elly de Waard
uit: Strofen,
De Harmonie, Amsterdam 1983
zondag 21 december 2014
Dichtersbankje | Bert Bevers
Foto: © Bert Bevers | Schansweg | Bath
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Bert Bevers>
Aquae sulis, Bath
Als een spiegelbeeld lijken de baden
de goden te willen behagen, zo strak
spannen zich deze aquae sulis naar boven.
Van marmer welhaast maar toch laat alles
wat zich zien wil zich hierin zien.
Inbreuk doet zelfs beweging ontstaan,
in steeds wijdere cirkels als zou zij
werkelijk slechts om water gaan.
Door de zachte heuvels hieromheen
glijdt zich de Avon. Bijna zeker
moet zij weten van de nevel die bij
avondval gaat hangen tussen beeld en spiegel.
© Bert Bevers
(Verschenen in Hollands Maandblad, 29ste jaargang, nummer 481, Den Haag, 1987)
vrijdag 19 december 2014
Dichtersbankje Jozef Slagveer
Foto: © Bert Bevers | Surinamepark | Amsterdam
Ik (1968) ik had mij een pak van de christenen aangemeten maar het zat zo slap aan het lichaam van een neger ik heb me gewassen met jasmijnen en mijn kra danst van zoveel geluk negerachtig of vernegerd ik ben mezelf trouw gebleven bron (uit: Moetete. Eldorado, Paramaribo 1968) |
Voor meer Surinamse dichters zie Gedachtenbank>
woensdag 17 december 2014
Dichtersbankje | Remco Campert
Foto: © Bert Bevers | Overtoom | Amsterdam
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Remco Campert>
Op de Overtoom
Het dooit op de Overtoom
maar het vriest ook alweer op
melden mijn voeten
die mijn dag verlopen
ik blijf dicht bij huis
steeds dichter
dat is mijn leeftijd
wolken worden zwaarder van onkleur
de geur van gisteren hangt nog aan me
ik at met mijn vriend
we braken het brood
en deelden de doden
we zijn al bijna uit zicht
wij lachen nog
wat moet je anders?
omhelzen elkaar ten afscheid
misschien je weet maar nooit
© Remco Campert
Uit: Nieuwe herinneringen.
De Bezige Bij, Amsterdam, 2007
maandag 15 december 2014
Dichtersbankje | De Maximalen | Arthur Lava
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichtersgroep en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: De Maximalen> Arthur Lava>
Toekomstmuziek
Geef mij ballades uit de Hades
of een opgewekte blues, ik swing op elke
hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak
kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar
geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen,
de bloedeloze stierenvechtersrapsodie.
En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie
van een schlager voor de goede zeden
of een nocturne voor de ochtendmens.
Maar wat bovenal moet worden aangeprezen
is een marsmuziek, jawel een marsmuziek,
die de mensheid van marcheren zal genezen.
© Arthur Lava
uit: 'Bravissimo!', 1994.
of een opgewekte blues, ik swing op elke
hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak
kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar
geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen,
de bloedeloze stierenvechtersrapsodie.
En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie
van een schlager voor de goede zeden
of een nocturne voor de ochtendmens.
Maar wat bovenal moet worden aangeprezen
is een marsmuziek, jawel een marsmuziek,
die de mensheid van marcheren zal genezen.
© Arthur Lava
uit: 'Bravissimo!', 1994.
zaterdag 13 december 2014
Dichtersbankje | Joost van den Vondel
Foto: © Bert Bevers | Vondelpark | Amsterdam
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en dichter) voorraad Mannen van Bevers: Joost van den Vondel>
Klachten des Poëets
Wat ramp, wat ongeluk plaagt nog mijn grijze haren!
Wat schande moet mij nog, eilacy! wedervaren!
Wat droefheid, wat verdriet, wat leed komt mij nog aan,
In dees mijn wintertijd, die haast zou zijn gedaan!
Wanneer ik overdenk èn ’tgeen ik was vóór dezen,
En wat ik, tot mijn smaad, moet tegenwoordig wezen;
Wanneer ik mij bezie in dees mijn hoogste nood,
Mijn lijden is te zwaar, mijn ongeluk te groot.
Maar doch, indien mij ’t leed, indien de hoge stromen
Van zo veel lijdens mij zal moeten overkomen,
Ik lijd ze, zo ik kan, ik wacht ze met geduld,
Ik voeg mij na de tijd, hoe ’t ongeval ook brult.
Maar gij, Mary! en gij, o rei der Heil’ge Maagden!
Die ’t al, èn lijf èn goed, ook voor de Godsdienst waagden,
Ai, ziet mij gunstig aan, hebt achting op mijn druk
Hebt meelij met mijn lot, en dit mijn ongeluk!
U heb ik toevertrouwd, U heb ik, al mijn dagen,
Nadat ik ben verlicht, mijn liefde toegedragen;
’k Heb U mij toegewijd, en U ik mij nog geef
Ai, maakt weer (want gij kunt), dat ’k eeuwig met U leef!
Wat schande moet mij nog, eilacy! wedervaren!
Wat droefheid, wat verdriet, wat leed komt mij nog aan,
In dees mijn wintertijd, die haast zou zijn gedaan!
Wanneer ik overdenk èn ’tgeen ik was vóór dezen,
En wat ik, tot mijn smaad, moet tegenwoordig wezen;
Wanneer ik mij bezie in dees mijn hoogste nood,
Mijn lijden is te zwaar, mijn ongeluk te groot.
Maar doch, indien mij ’t leed, indien de hoge stromen
Van zo veel lijdens mij zal moeten overkomen,
Ik lijd ze, zo ik kan, ik wacht ze met geduld,
Ik voeg mij na de tijd, hoe ’t ongeval ook brult.
Maar gij, Mary! en gij, o rei der Heil’ge Maagden!
Die ’t al, èn lijf èn goed, ook voor de Godsdienst waagden,
Ai, ziet mij gunstig aan, hebt achting op mijn druk
Hebt meelij met mijn lot, en dit mijn ongeluk!
U heb ik toevertrouwd, U heb ik, al mijn dagen,
Nadat ik ben verlicht, mijn liefde toegedragen;
’k Heb U mij toegewijd, en U ik mij nog geef
Ai, maakt weer (want gij kunt), dat ’k eeuwig met U leef!
Joost van den Vondel
donderdag 11 december 2014
Dichtersbankje | Willem Elsschot
Foto: © Hans Mellendijk | Willem Elsschot Kamer | Elzenveld | Antwerpen
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Willem Elsschot>
MOEDER
Mijn moederke, ik kan het niet verkroppen
dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten,
zoals een pop waarin een hart zou kloppen,
door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.
Ik zie uw knoken door uw kaken steken
en diep uw ogen in het hoofd gedrongen.
En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken,
wanneer gij zegt 'kom zit aan tafel jongen'.
Ik hoor u 's avonds aan de muren vragen
of gij de vensters wel hebt toegesloten.
Gij kunt de mist niet uit uw hersens jagen.
Uw lied is uit, gij kreunt de laatste noten.
Daar in de verte wordt een put gegraven;
ik hoor zo goed het ploffen van de kluiten.
En achter 't huis zie ik een schimme draven:
hij staat waarachtig reeds op haar te fluiten.
- Kom in, Mijnheer, ik stel u voor aan Moeder.
- Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen:
hij is een vriend, een goede vriend, een broeder:
hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen.
Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen.
Gij kunt gerust een onze-vader lezen,
en zet uw muts wat recht. Hij zal wel zorgen
dat gij geen kou vat en tevree zult wezen.
© Willem Elsschot
uit: 'Verzen van vroeger' (1934)
dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten,
zoals een pop waarin een hart zou kloppen,
door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.
Ik zie uw knoken door uw kaken steken
en diep uw ogen in het hoofd gedrongen.
En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken,
wanneer gij zegt 'kom zit aan tafel jongen'.
Ik hoor u 's avonds aan de muren vragen
of gij de vensters wel hebt toegesloten.
Gij kunt de mist niet uit uw hersens jagen.
Uw lied is uit, gij kreunt de laatste noten.
Daar in de verte wordt een put gegraven;
ik hoor zo goed het ploffen van de kluiten.
En achter 't huis zie ik een schimme draven:
hij staat waarachtig reeds op haar te fluiten.
- Kom in, Mijnheer, ik stel u voor aan Moeder.
- Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen:
hij is een vriend, een goede vriend, een broeder:
hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen.
Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen.
Gij kunt gerust een onze-vader lezen,
en zet uw muts wat recht. Hij zal wel zorgen
dat gij geen kou vat en tevree zult wezen.
© Willem Elsschot
uit: 'Verzen van vroeger' (1934)
dinsdag 9 december 2014
Dichtersbankje | Hans Mellendijk
Foto: Peter Bevers | Tenerife
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Hans Mellendijk>
CICATRIZADO
Foto: © Hartmut De Maertelaere | Hoboken
Achterhoek, Winterswijk - Tenerife, La Laguna
Gelittekend door aardkorst
verschuiving van tropisch mare
komen in de steengroeve
de Trias tektonische
feiten aan het oppervlak.
Zoas mien taal biesterbaant
zwerend in de moderspraok
ontstarfelek zeek.
Veur eeuweg gelitteikend
'n Wenterse binnenzee.
Zoals de palmbomen in
La Laguna gelittekend
onsterfelijk ziek.
Telkens weer speelse zoute
overwinterings Rorschachtest.
Nog 1 gram metafysica
en de hel barst los.
Noot:
In de Winterswijkse (Wenterse) steengroeve komen 240 miljoen jaar oude afzettingen van de Muschelkalk (onderdeel van het geologische tijdperk Trias) aan de oppervlakte. Fossielen met onder ander voetsporen van Nothosauriërs. Voordat de aardplaten verschoven lag Winterswijk ter hoogte van het huidige vulkaaneiland Tenerife. Alwaar nu palmbomen met grote 'zwerende' littekens op de bast verhalen over de verschuiving van de binnenzee.
Gepubliceerd in Cicatrizado | Poëzie in Hoboken 2013
In de Winterswijkse (Wenterse) steengroeve komen 240 miljoen jaar oude afzettingen van de Muschelkalk (onderdeel van het geologische tijdperk Trias) aan de oppervlakte. Fossielen met onder ander voetsporen van Nothosauriërs. Voordat de aardplaten verschoven lag Winterswijk ter hoogte van het huidige vulkaaneiland Tenerife. Alwaar nu palmbomen met grote 'zwerende' littekens op de bast verhalen over de verschuiving van de binnenzee.
Gepubliceerd in Cicatrizado | Poëzie in Hoboken 2013
donderdag 4 december 2014
Dichtersbankjesstoring
Door een technische storing op het hoofdkantoor kunnen er voorlopig even geen bankjes geplaatst worden. Er wordt driftig gewerkt aan een oplossing!
maandag 1 december 2014
Dichtersbankje | Louis Radstaak
Foto: Internet Aalten Actueel | Windmolenpark Hagenwind infopunt | Barlo
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Louis Radstaak>
La Mancha
van alle kanten zichtbaar
uit onverwachte standpunten
onaandoenlijk draaiende wieken
verwoesten de kalme horizon
van struiken en bomenrijen
ooit liep hij hier te vechten
tegen aartsvijand ademnood
"joggen moet je, jongen
asthma kan worden verslagen!"
ze maakten hem wat wijs
joggen is voor dwazen
ooit liepen hier koeien en konijnen
vogelaars, paartjes en stropers
in dit ontveende drassige gebied
zou nooit de stilte verdwijnen
gezeten in zijn rode automobiel
maakt hij omtrekkende bewegingen
rond de machtige propellors
bevestigd aan het projectiel
genaamd Enercon E82/2000
hij laat zijn zonneklep neer
de motor raast onder de kap
zijn Rossinante briest en steigert
een boze hijgende Don Quichote
lanceert zijn opgekropte woede
in de molens van Hagenwind
voorheen het Aaltense Goor
voortaan La Mancha.
van alle kanten zichtbaar
uit onverwachte standpunten
onaandoenlijk draaiende wieken
verwoesten de kalme horizon
van struiken en bomenrijen
ooit liep hij hier te vechten
tegen aartsvijand ademnood
"joggen moet je, jongen
asthma kan worden verslagen!"
ze maakten hem wat wijs
joggen is voor dwazen
ooit liepen hier koeien en konijnen
vogelaars, paartjes en stropers
in dit ontveende drassige gebied
zou nooit de stilte verdwijnen
gezeten in zijn rode automobiel
maakt hij omtrekkende bewegingen
rond de machtige propellors
bevestigd aan het projectiel
genaamd Enercon E82/2000
hij laat zijn zonneklep neer
de motor raast onder de kap
zijn Rossinante briest en steigert
een boze hijgende Don Quichote
lanceert zijn opgekropte woede
in de molens van Hagenwind
voorheen het Aaltense Goor
voortaan La Mancha.
zaterdag 29 november 2014
Dichtersbankje | Hugo Claus
Foto: © Bert Bevers | Leopold De Waelplaats | Antwerpen
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Hugo Claus>
Ansichtkaart
Lief, ik zit aan de oever van de Taag
te zingen. Het is hier vrij goed toeven.
Alsof de meeste dingen niet meer hoeven.
Althans niet meer vandaag.
Wel verga ik hier van de schrik, o,
vraag me niet waarvoor, voor
het riet langs de stroom of voor
de gemelijke geest van El Greco.
Wat doe ik hier? Ik eet boekweit
en af en toe een varkensnier.
Mijn Spaans verdriet raak ik voorlopig niet
in jou of in een boek kwijt.
© Hugo Claus
uit: 'Ik schrijf je neer', 2002.
te zingen. Het is hier vrij goed toeven.
Alsof de meeste dingen niet meer hoeven.
Althans niet meer vandaag.
Wel verga ik hier van de schrik, o,
vraag me niet waarvoor, voor
het riet langs de stroom of voor
de gemelijke geest van El Greco.
Wat doe ik hier? Ik eet boekweit
en af en toe een varkensnier.
Mijn Spaans verdriet raak ik voorlopig niet
in jou of in een boek kwijt.
© Hugo Claus
uit: 'Ik schrijf je neer', 2002.
donderdag 27 november 2014
Dichtersbankje | Ferre Grignard
Foto: © Bert Bevers | Ferre Grignard monument | Wilrijk
Uit de collectie Mellendijk (keuze tekstdichter, zanger en song) voorraad Mannen van Bevers: Ferre Grignard>
Ring, ring, I've got to sing
dinsdag 25 november 2014
Dichtersbankje | René van Loenen
Foto: © Bert Bevers: Parkje van Praetlei | Merksem
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: René van Loenen>
ZONNESTRAAL
Zonnestraal van de sloop geredkopte de krant en ik zag je weer staan
in polaroidkleuren.
in polaroidkleuren.
Je stond bij het hek van paviljoen D
langs de bomen te staren in het licht
van de zon die bezig was onder
te gaan.
langs de bomen te staren in het licht
van de zon die bezig was onder
te gaan.
Waar keek je toch naar als het niet was
naar mijn zwaaiende hand en niet
naar de spreeuwen die rusteloos zwermden
boven het hek van paviljoen D?
naar mijn zwaaiende hand en niet
naar de spreeuwen die rusteloos zwermden
boven het hek van paviljoen D?
Wat geen dienst meer doet moet maar
vergaan, had de maker bedacht.
En ook: Laat de natuur het maar overnemen.
vergaan, had de maker bedacht.
En ook: Laat de natuur het maar overnemen.
Nu wordt de bouwval gered,
niet om zijn muren, niet om zijn ramen,
maar om het licht in het binnenste
van zijn skelet.
niet om zijn muren, niet om zijn ramen,
maar om het licht in het binnenste
van zijn skelet.
© René van Loenen
Uit: René van Loenen, Pleisterplaats
Mozaïek, Zoetermeer 2014
Uit: René van Loenen, Pleisterplaats
Mozaïek, Zoetermeer 2014
zondag 23 november 2014
Dichtersbankje | Hans Mellendijk
Foto: © Bert Bevers | Lange Steenstraat | Kortrijk
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Hans Mellendijk>
Overpeinzingen
'Liefde kom terug
in mijn hart.
Nog lang niet jarig,
gek van smart.
Loop ‘k langs bomen,
door rottend bos?
Herfstbladeren vallen,
op ‘t gifgroene mos.
Hoe valt de regel
stijgend neer?
Hoe vangt de tegel
steunend beer?
Vermoeide versvoeten
voeren verst …’
Overpeinzingen,
terwijl hij eender
naar de einder
loopt en maar hoopt.
‘Dat is een feit,
ergens kom
je altijd’,
langkoust z’n brein.
In de verte
dendert een trein.
Over pijn zingen,
zo wil hij klinken.
Struikelend over stronk
de poëzie -de vonk-
schreeuwt zich los.
Hinkend langs bomen.
Dus door bos.
De dichter,
hartstikke
total loss.
Hans Mellendijk
Sirenenlaangedicht 'nDrom, 6 juli 2006
in mijn hart.
Nog lang niet jarig,
gek van smart.
Loop ‘k langs bomen,
door rottend bos?
Herfstbladeren vallen,
op ‘t gifgroene mos.
Hoe valt de regel
stijgend neer?
Hoe vangt de tegel
steunend beer?
Vermoeide versvoeten
voeren verst …’
Overpeinzingen,
terwijl hij eender
naar de einder
loopt en maar hoopt.
‘Dat is een feit,
ergens kom
je altijd’,
langkoust z’n brein.
In de verte
dendert een trein.
Over pijn zingen,
zo wil hij klinken.
Struikelend over stronk
de poëzie -de vonk-
schreeuwt zich los.
Hinkend langs bomen.
Dus door bos.
De dichter,
hartstikke
total loss.
Hans Mellendijk
Sirenenlaangedicht 'nDrom, 6 juli 2006
vrijdag 21 november 2014
Dichtersbankje | Thé Lau
Foto: © Bert Bevers | Ooststraat | Roeselare
Uit de collectie Mellendijk (keuze tekstschrijver/dichter en vers) voorraad Mannen van Bevers: Thé Lau>
Thé Lau en Sarah Bettens | Blauw
woensdag 19 november 2014
Dichtersbankje | Ankie Peypers
Foto: © Peter Bevers | Burgerzaal Paleis op de Dam | Amsterdam
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) vooraad Mannen van Bevers: Ankie Peypers>
Topografie
Je bent niet in kaart gebracht.
Je zou een mooi lang land zijn.
Gestrekte armen, je voeten samen,
de ronding van je hoofd;
meridianen om je te verdelen.
Ik heb je niet geleerd op school,
geen dwarsdoorsnede op het bord
dunne lagen tijd,
verstenend.
We praten
maar ik ken je grenzen niet
de kanalen die je hebt gegraven niet
nergens cirkels van je steden
geen windroos in een hoek, geen vaan.
Geen kust waar ik aan land kan gaan.
Je zou een mooi lang land zijn.
Gestrekte armen, je voeten samen,
de ronding van je hoofd;
meridianen om je te verdelen.
Ik heb je niet geleerd op school,
geen dwarsdoorsnede op het bord
dunne lagen tijd,
verstenend.
We praten
maar ik ken je grenzen niet
de kanalen die je hebt gegraven niet
nergens cirkels van je steden
geen windroos in een hoek, geen vaan.
Geen kust waar ik aan land kan gaan.
© Ankie Peypers
maandag 17 november 2014
Dichtersbankje | Bert Bevers
Foto: Bert Bevers | Scheldekaai | Antwerpen
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichters en gedicht): voorraad Bevers: Bert Bevers en Hans Mellendijk
vrijdag 14 november 2014
Dichtersbankje | François Pauwels
Foto: © Peter Bevers | Verzetsmuseum | Plantage Kerklaan | Amsterdam
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers:
François Pauwels>
Vaderland
Ik ben geen Hollander, ik ben een mens
en alle mensen zijn mijn landgenoten,
ik voel mij niet door band of boei omsloten
dan door de Liefde wijd-getrokken grens,
mijn oog verdraagt geen microscoop, geen lens
die 't enge beeld onmatig zal vergroten
en van de wentelende wereldkloten
ken ik alleen de wereld van mijn wens!
Er is geen kleur van huis, noch vreemde taal,
wij sterven allen aan dezelfde kwaal
die tussen dood en leven wordt gesponnen
en waar het eenzaam hart in wanhoop slaat
daar is het land waarin mijn vaandel staat
en waar de strijd in vrede wordt gewonnen!
Uit: Dag van leugen’ uit 1952
© Francois Pauwels
dinsdag 11 november 2014
Dichtersbankje | Willem Hussem
Foto: Hans Mellendijk | Beeld: Gerrit Benner | z.j. | Museum Belvédère
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Willem Hussem>
Zet het blauw
van de zee
tegen het
blauw van de
hemel veeg
er het wit
van een zeil
in en de
wind steekt op
© Willem Hussem
zaterdag 8 november 2014
Dichtersbankje | Remco Campert
Foto: © Peter Bevers | Verzetsmuseum | Plantage Kerklaan | Amsterdam
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichters en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Remco Campert>
Verzet begint niet met grote woorden
Verzet begint niet met grote woordenmaar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen
© Remco Campert
woensdag 5 november 2014
Dichtersbankje | Tom Manders
Foto: © Bert Bevers | Saint German des Prés | Paris
Uit de collectie Mellendijk (keuze tekstdichter en vers) voorraad Mannen van Bevers: Tom Manders>.
maandag 3 november 2014
Dichtersbankje | Hans Warren
Foto: © Peter Bevers | Dijk bij Baarland
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Hans Warren>
Juli aan de Scheldedijk
Wit dons kleeft op het vuile schuim
dat rimpelloos over de slikken
de kust bevloeit. Er stierven krabben
en kwallen droogden tot een vlies.
Laag strijken vale meeuwen over,
ze ruien en hun harde pennen
dalen in puntige spiralen.
Het gras tussen de blauwe spleten
wolkt wrange stuifmeel. Lang geleden
vervloeiden horizon en water.
dat rimpelloos over de slikken
de kust bevloeit. Er stierven krabben
en kwallen droogden tot een vlies.
Laag strijken vale meeuwen over,
ze ruien en hun harde pennen
dalen in puntige spiralen.
Het gras tussen de blauwe spleten
wolkt wrange stuifmeel. Lang geleden
vervloeiden horizon en water.
© Hans Warren
zaterdag 1 november 2014
Dichtersbankje | Ben Jolink & Ferdi Jolij
Foto: © Peter Bevers | Gedempte Singel | Assen
Uit de collectie Mellendijk (keuze teksdichter en vers) voorraad Mannen van Bevers: Ben Jolink & Ferdi Jolij> over het vers>
donderdag 30 oktober 2014
Dichtersbankje | Herman Gorter
Foto: Bert Bevers | Dorpsstraat | Halsteren
Herman Gorter>
woensdag 29 oktober 2014
Dichtersbankje | Tim Hardin
Foto: © Bert Bevers | Schrijnwerkersstraat | Antwerpen
If I Where A Carpenter
If I were a carpenter
and you were a lady,
Would you marry me anyway?
Would you have my baby?
If a tinker were my trade
would you still find me,
carrin' the pots I made,
followin' behind me.
Save my love through loneliness,
Save my love for sorrow,
I'm given you my onliness,
Come give your tomorrow.
If I worked my hands in wood,
Would you still love me?
Answer me babe, "Yes I would,
I'll put you above me."
If I were a miller
at a mill wheel grinding,
would you miss your color box,
and your soft shoe shining?
If I were a carpenter
and you were a lady,
Would you marry me anyway?
Would you have my baby?
Would you marry anyway?
Would you have my baby?
Abonneren op:
Posts (Atom)