Dichtersbankje | Dichtersbankjes

Dichtersbankjes wenst u allen 1 voor5poedig nieuwjaar!

Dichtersbankje | Rotondologisch Genootschap | Tijs van den Boomen & Peter Jonker

Foto: © Bert Bevers | Bibliotheek De Poort, Berchem 

Uit de collectie Mellendijk (keuze poëtische beschouwing) voorraad Mannen van Bevers:

Tijs van den Boomen> Peter Jonker> en Facebook Rotondologisch Genootschap>

Dichtersbankje | Karel Kneulman

Foto: © Bert Bevers | Het Spui | Amsterdam

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Carel Kneulman>


Wat mij beweegt

mijn handen dromen
in samenspel van bewegen,
in verwondering ontstaan
de beelden,
de wezens
van zijn 
en zingen

© Carel Kneulman

Dichtersbankje | Elly de Waard

Foto: © Bert Bevers | Leidseplein | Amsterdam

Uit de colectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): voorraad Mannen van Bevers: Elly de Waard>

Winter

Winter is het, Kerstmis spoedig,
Onder het poetsen wordt geoefend
In het zingen door mijn moeder.
Donker is het dagelijks vroeger,
Koper blinkt, de kachel brandt.

In de koude hak ik hout.
Sterren schieten uit de schoorsteen,
Regenen wensen naar beneden
Waar standvastig en aanbeden
Venus op de dakpunt staat.

Binnen ruikt het naar gebak
Dat de oven heeft verlaten
En naar vlees dat wordt gebraden.
Voeten rennen door de kamers,
Stemmen wisselen kreten uit.

Onbeschaamd als blauwe luchten
Waar een sneeuwbui zich in uitschudt,
Vliegensvlug in achterhalen
Van wie vluchtend en toch dralend
Zo mijn kussen niet ontloopt -

Fantoom van licht, waar heb je je
Verstopt? Lig je, slaap je, heb
Je je sterren van ogen dicht?
Ruwe nimf ben je, vlinderlicht
Je lieftallige hielen gelicht.

Verlegenheid heeft appelrode wangen,
Je kunt ze proeven, kunt ze vangen,
Kunt ze tussen het sparregroen hangen,
Blozende als zonsondergangen
Zijn ze, gave, glanzende vrucht.

Winter is het, Kerstmis nadert,
Het huis in rust en het ademt
Uit zijn schoorsteen witte rook.
De hemel is bestrooid met sterren,
Een pruik van sneeuw ligt op de dennen,
Men is thuis, er wordt gestookt.

© Elly de Waard
uit: Strofen,
De Harmonie, Amsterdam 1983

---

Dichtersbankje | Bert Bevers

Foto: © Bert Bevers | Schansweg | Bath

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Bert Bevers>

Aquae sulis, Bath

Als een spiegelbeeld lijken de baden

de goden te willen behagen, zo strak

spannen zich deze aquae sulis naar boven.

Van marmer welhaast maar toch laat alles

wat zich zien wil zich hierin zien.

Inbreuk doet zelfs beweging ontstaan,

in steeds wijdere cirkels als zou zij

werkelijk slechts om water gaan.

Door de zachte heuvels hieromheen

glijdt zich de Avon. Bijna zeker

moet zij weten van de nevel die bij

avondval gaat hangen tussen beeld en spiegel.

© Bert Bevers

(Verschenen in Hollands Maandblad, 29^ste jaargang, nummer 481, Den Haag, 1987)

Dichtersbankje Jozef Slagveer

Foto: © Bert Bevers | Surinamepark | Amsterdam

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers:  Jozef Slagveer>

Ik (1968) ik had mij een pak van de christenen aangemeten maar het zat zo slap aan het lichaam van een neger ik heb me gewassen met jasmijnen en mijn kra danst van zoveel geluk negerachtig of vernegerd ik ben mezelf trouw gebleven bron (uit: Moetete. Eldorado, Paramaribo 1968)

Voor meer Surinamse dichters zie Gedachtenbank>

Dichtersbankje | Remco Campert

Foto: © Bert Bevers | Overtoom | Amsterdam

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Remco Campert>

Op de Overtoom

Het dooit op de Overtoom
maar het vriest ook alweer op
melden mijn voeten
die mijn dag verlopen
ik blijf dicht bij huis
steeds dichter
dat is mijn leeftijd
wolken worden zwaarder van onkleur
de geur van gisteren hangt nog aan me
ik at met mijn vriend
we braken het brood
en deelden de doden
we zijn al bijna uit zicht
wij lachen nog
wat moet je anders?
omhelzen elkaar ten afscheid
misschien je weet maar nooit



© Remco Campert
Uit: Nieuwe herinneringen.

De Bezige Bij, Amsterdam, 2007

Dichtersbankje | De Maximalen | Arthur Lava

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichtersgroep en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: De Maximalen> Arthur Lava>

Toekomstmuziek

Geef mij ballades uit de Hades
of een opgewekte blues, ik swing op elke
hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak

kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar
geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen,
de bloedeloze stierenvechtersrapsodie.

En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie
van een schlager voor de goede zeden
of een nocturne voor de ochtendmens.

Maar wat bovenal moet worden aangeprezen
is een marsmuziek, jawel een marsmuziek,
die de mensheid van marcheren zal genezen.

© Arthur Lava
uit: 'Bravissimo!', 1994.

Dichtersbankje | Joost van den Vondel

Foto: © Bert Bevers | Vondelpark | Amsterdam

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en dichter) voorraad Mannen van Bevers: Joost van den Vondel>

Klachten des Poëets

Wat ramp, wat ongeluk plaagt nog mijn grijze haren!
Wat schande moet mij nog, eilacy! wedervaren!
Wat droefheid, wat verdriet, wat leed komt mij nog aan,
In dees mijn wintertijd, die haast zou zijn gedaan!
Wanneer ik overdenk èn ’tgeen ik was vóór dezen,
En wat ik, tot mijn smaad, moet tegenwoordig wezen;
Wanneer ik mij bezie in dees mijn hoogste nood,
Mijn lijden is te zwaar, mijn ongeluk te groot.
Maar doch, indien mij ’t leed, indien de hoge stromen
Van zo veel lijdens mij zal moeten overkomen,
Ik lijd ze, zo ik kan, ik wacht ze met geduld,
Ik voeg mij na de tijd, hoe ’t ongeval ook brult.
Maar gij, Mary! en gij, o rei der Heil’ge Maagden!
Die ’t al, èn lijf èn goed, ook voor de Godsdienst waagden,
Ai, ziet mij gunstig aan, hebt achting op mijn druk
Hebt meelij met mijn lot, en dit mijn ongeluk!
U heb ik toevertrouwd, U heb ik, al mijn dagen,
Nadat ik ben verlicht, mijn liefde toegedragen;
’k Heb U mij toegewijd, en U ik mij nog geef
Ai, maakt weer (want gij kunt), dat ’k eeuwig met U leef!

Joost van den Vondel

Dichtersbankje | Willem Elsschot

Foto: © Hans Mellendijk | Willem Elsschot Kamer | Elzenveld | Antwerpen 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Willem Elsschot>

MOEDER

Mijn moederke, ik kan het niet verkroppen
dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten,
zoals een pop waarin een hart zou kloppen,
door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.

Ik zie uw knoken door uw kaken steken
en diep uw ogen in het hoofd gedrongen.
En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken,
wanneer gij zegt 'kom zit aan tafel jongen'.

Ik hoor u 's avonds aan de muren vragen
of gij de vensters wel hebt toegesloten.
Gij kunt de mist niet uit uw hersens jagen.
Uw lied is uit, gij kreunt de laatste noten.

Daar in de verte wordt een put gegraven;
ik hoor zo goed het ploffen van de kluiten.
En achter 't huis zie ik een schimme draven:
hij staat waarachtig reeds op haar te fluiten.

- Kom in, Mijnheer, ik stel u voor aan Moeder.
- Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen:
hij is een vriend, een goede vriend, een broeder:
hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen.

Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen.
Gij kunt gerust een onze-vader lezen,
en zet uw muts wat recht. Hij zal wel zorgen
dat gij geen kou vat en tevree zult wezen.

© Willem Elsschot
uit: 'Verzen van vroeger' (1934)

Dichtersbankje | Hans Mellendijk

Foto: Peter Bevers | Tenerife

 

 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Hans Mellendijk>

 

 

CICATRIZADO

 

Foto: © Hartmut De Maertelaere | Hoboken

Achterhoek, Winterswijk - Tenerife, La Laguna

Gelittekend door aardkorst
verschuiving van tropisch mare
komen in de steengroeve
de Trias tektonische
feiten aan het oppervlak.

Zoas mien taal biesterbaant
zwerend in de moderspraok
ontstarfelek zeek.
Veur eeuweg gelitteikend
'n Wenterse binnenzee.

Zoals de palmbomen in
La Laguna gelittekend
onsterfelijk ziek.
Telkens weer speelse zoute
overwinterings Rorschachtest.

Nog 1 gram metafysica
en de hel barst los.

Noot: 
In de Winterswijkse (Wenterse) steengroeve komen 240 miljoen jaar oude afzettingen van de Muschelkalk (onderdeel van het geologische tijdperk Trias) aan de oppervlakte. Fossielen met onder ander voetsporen van Nothosauriërs. Voordat de aardplaten verschoven lag Winterswijk ter hoogte van het huidige vulkaaneiland Tenerife. Alwaar nu palmbomen met grote 'zwerende' littekens op de bast verhalen over de verschuiving van de binnenzee.

Gepubliceerd in Cicatrizado | Poëzie in Hoboken 2013

 





Dichtersbankjesstoring

Door een  technische storing op het hoofdkantoor kunnen er voorlopig even geen bankjes geplaatst worden. Er wordt driftig gewerkt aan een oplossing!

Dichtersbankje | Louis Radstaak

Foto: Internet Aalten Actueel | Windmolenpark Hagenwind infopunt | Barlo

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Louis Radstaak>

La Mancha

van alle kanten zichtbaar
uit onverwachte standpunten
onaandoenlijk draaiende wieken
verwoesten de kalme horizon
van struiken en bomenrijen

ooit liep hij hier te vechten
tegen aartsvijand ademnood
"joggen moet je, jongen
asthma kan worden verslagen!"
ze maakten hem wat wijs
joggen is voor dwazen

ooit liepen hier koeien en konijnen
vogelaars, paartjes en stropers
in dit ontveende drassige gebied 
zou nooit de stilte verdwijnen

gezeten in zijn rode automobiel
maakt hij omtrekkende bewegingen
rond de machtige propellors
bevestigd aan het projectiel
genaamd Enercon E82/2000

hij laat zijn zonneklep neer
de motor raast onder de kap
zijn Rossinante briest en steigert
een boze hijgende Don Quichote
lanceert zijn opgekropte woede 
in de molens van Hagenwind
voorheen het Aaltense Goor
voortaan La Mancha.