Dichtersbankje | Jac. van Hattem

Foto: © Hans Mellendijk | Kassel | Neue Galerie | Documenta 2012

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Jac. van Hattum>.

GEBED VOOR JAN V. EN DUIZENDEN
ANDERE NEDERLANDSE JONGENS.

Heer, wilt ons toch verschonen

van 't woeden der Teutonen;

weet: Cassel, Keulen, Aken

zijn toch niet meer te maken.

Wreek niet op hún zonden,

zij hebben 't kwaad ontbonden;

Berlijn en Hamburg brandden

ver nà de Nederlanden.

Eilaas, deez roof van knapen;

wat Moeders, die niet slapen,

hoog boven Duitslands zwadder

bouwt ons Uw Jacobsladder.

Als Herder Uwer schapen

voert deez ontvoerde knapen

tot Moeders en beminden;

Gij kunt ze allen vinden.

Gij hoort de harten kloppen,

van wie hun zoons verstoppen;

Gij telt de tranen alle,

die voor ontvoerde vallen.

Van Lübeck en Hannover

is nauw' één  steen meer over;

't is niet door ons ontbonden:

dat land sloeg zelf zich wonden.

Laat Neerland weer bewonen

door zijn ontvoerde zonen;

Geeft ze uit Uw Vaderhanden

terug de Nederlanden.

Want Kassel, Keulen, Aken,

zijn toch niet meer te maken;

sla óns niet voor hún zonden,

zij hebben 't kwaad onbonden.

Jac. van Hattum

De Nagels in het vlees,

G.W. Breughel, 's Graveland, 1945