Foto: © Hans Mellendijk | Landgoed Enghuizen | Kasteellaan | Hummelo
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Jan Johannn Albinn Mooij⇲
De watermolen
(Meindert Hobbema)
Twee eenden hebben hun de weg gewezen,
nu komen man en de jongen strompelend aan.
Wie weet hoe ver zij beiden moesten gaan:
het huis, de plek, de mensen zijn geprezen!
En zie het vallend water, dat in 't schuimen
zijn doffe klank verliest en, schittrend, zwijgt.
Boven dat niet te horen ruisen stijgt
een vlucht van vogels in de blauwe ruimte.
De raadren van de tijd zijn stilgezet
onder hun allesziende hoge blik.
Het water staat en valt, en staat weer met
de glans van 't dak voor één vol ogenblik.
Dan wenden wij ons argeloos opzij,
en eeuwen gingen in een wenk voorbij.
J.J.A. Mooij⇲
Geen opmerkingen:
Een reactie posten