woensdag 14 september 2016

Dichtersbankje | Benno Barnard

Foto: © Hans Mellendijk | Watou 2016

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Benno Barnard>


Watou

Ik, die de zon als een gouden horloge las 
en de grote ogen van Homerus geloofde 
en verlangde uit te stijgen boven 
dat dorp, de bossen van de wereld en mijn dood, 

sta nu tussen de dichters, de opgewonden 
standbeelden, nog een en al enkelvoud 
in onze versteende kleren, nog helemaal koud 
van drank ondanks de septemberochtend, 

te poseren in burger, op de binnenplaats 
van een vreemd West-Vlaams hotel. Haast 
is het twaalf uur: neem onze foto, mevrouw, 
verlos Herman, Eddy, Remco en mijzelf 
van de tijd die zo dringt. We moeten weg. 

we moeten weg van Watou naar ons werk, 
onze sokkels overlatend aan doden en vogels, 
zoekend naar auto's, Antwerpen, woorden. 

Poëzieleestafel: Benno Barnard 
Uit: "De schipbreukeling" 
Uitgeverij Atlas 1996










VPRO | DichterBij Benno Barnard

Geen opmerkingen:

Een reactie posten