Dichtersbankje | Martinus Nijhoff

Foto: © Bert Bevers | Fort | Wommelgem

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Martinus Nijhoff⇲

Het kind en ik

• Ik zou een dag uit vissen,
• ik voelde mij moedeloos.
• Ik maakte tussen de lissen
• met de hand een wak in het kroos.
•  
• Er steeg licht op van beneden
• uit de zwarte spiegelgrond.
• Ik zag een tuin onbetreden
• en een kind dat daar stond.
•  
• Het stond aan zijn schrijftafel
• te schrijven op een lei.
• Het woord onder de griffel
• herkende ik, was van mij.
•  
• Maar toen heeft het geschreven,
• zonder haast en zonder schroom,
• al wat ik van mijn leven
• nog ooit te schrijven droom.
•  
• En telkens als ik even
• knikte dat ik het wist,
• liet hij het water beven
• en het werd uitgewist.

Marinus Nijhoff 
Uit: Nieuwe Gedichten, 1934. 

Sinds oktober 2002 ook te lezen als muurgedicht 

in de Formosastraat in Leiden.