Dichtersbankje | Willem Wilmink

Foto: © Hans Mellendijk | Boulevard 45 | Enschede

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Willem Wilmink⇲

Textielstad

Het is het eindpunt van de trein,

bijna geen mens hoeft er te zijn,
bijna geen hond gaat zover mee:
Enschede.

De burchten van de nijverheid
staan er nog her en der verspreid:
spelonken, hol en afgeleefd,
waar nu de wind vrij spel in heeft.

Textielbaronnen van weleer,
hun jachtgebied bestaat niet meer.
Waar zouden ze gebleven zijn,
Van Heek, Ter Kuile, Blijdenstein?

Hebben ze kinderen voortgebracht,
hebben ze hier nog nageslacht,
of koos dat snel een betere stee
dan Enschede?

Krim, Berkenkamp, Sebastopol,
het is voorbij. De maat is vol.
Bijna geen heeft hier nog weet
van uw gelatenheid, uw leed.

Dwars door het uitgeteerde hart
loopt nu de kale boelevart
met postkantoor en V&D.
O, Enschede, Enschede.

Dichtersbankje | William McGonagall

Foto: © Peter Bevers | Scottish Museum | Edinburgh 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: William McGonagall⇲

Edinburgh

Beautiful City of Edinburgh!
Where the tourist can drown his sorrow
By viewing your monuments and statues fine
During the lovely summer-time.
I'm sure it will his spirits cheer
As Sir Walter Scott's monument he draws near,
That stands in East Princes Street
Amongst flowery gardens, fine and neat.
And Edinburgh castle is magnificent to be seen
With its beautiful walks and trees so green,
Which seems like a fairy dell;
And near by its rocky basement is St. Margaret's well,
Where the tourist can drink at when he feels dry,
And view the castle from beneath so very high,
Which seems almost towering to the sky.
Then as for Nelson's monument that stands on the Calton hill
As the tourist gazes thereon, with wonder his heart does fill
As he thinks on Admiral Nelson who did the Frenchmen kill.
Then, as for Salisbury crags, they are most beautiful to be seen,
Especially in the month of June, when the grass is green;
There numerous mole-hills can be seen,
And the busy little creatures howking away,
Searching for worms amongst the clay;
And as the tourist's eye does wander to and fro
From the south side of Salisbury crags below,
His bosom with admiration feels all aglow
As he views the beautiful scenery in the valley below;
And if, with an observant eye, the little loch beneath he scans,
He can see the wild ducks swimming about and beautiful white swans.
Then, as for Arthur's seat, I'm sure it is a treat
Most worthy to be seen, with its rugged rocks and pastures green,
And the sheep browsing on its sides
To and fro, with slow-paced. strides,
And the little lambkins at play
During the livelong summer-day.
Beautiful city of Edinburgh! the truth to express,
Your beauties are matchless I must confess,
And which no one dare gainsay,
But that you are the, grandest city in Scotland at the present day!

Meaning of unusual words:
howking=digging out

Dichtersbankje | Hendrik Marsman

 Foto: © Hans Mellendijk | Domstraat⇲ Utrecht 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mellendijk: Hendrik Marsman⇲

Polderland

Ik loop door 't polderland
onder den hellen regen;
oneindig is het land,
oneindig zijn de wegen, 

die naar de kimmen gaan;
in lage hemelstreken
heerscht tusschen zwarte kreken
het mistig licht der maan. 

o, dertigstroomenland,
het volk dat u bewoont
versombert in krakeelen
die geld en God verdeelen,
purper en doornenkroon. 

oneindig is het land,
oneindig zijn de wegen
die naar de kimmen gaan;
ik loop den morgen tegen
in't mistig licht der maan. 

Hendrik Marsman

Dichtersbankje | Harriet Laurey

Foto: © Peter Bevers | Zoomweg | Heerle 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers : Harriet Laury⇲
Sonnet voor Brabant

Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer,
Inniger leven doet zich aan mij voor,
Vanuit de lage hoeven dringt het door
En rekt zich uit in de gestrekte armen

Van populieren duizelend van licht.
Dit licht, ik kom het in de mensen tegen.
Ik zie het in hun oogopslag bewegen
En rimpels krijgen op een oud gezicht.

En nergens is het kinderlijk geluid
Zo zuiver afgestemd op vogelzingen,
En nergens komen de gewone dingen
Zo openhartig voor zichzelve uit.

En nergens ligt een glimlach zo gereed
Als waar de wereld land van Brabant heet.

© Harriet Laury