Dichtersbankje | John Schoorl

Boz Scaggs | Sleevefaces | 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: John Schoorl>

Uitloopgroef>

Dichtersbankje | Roos Rebergen

Foto: © Bert Bevers | Boomgaardstraat | Berchem

Uit de collectie Mellendijk (keuze vers en tekstdichter) voorraad Bevers: Roos Rebergen | Roosbeef>

Roosbeef

Dichtersbankje | Sebastiaan Roes

Foto: Lambert Wierenga | Groningen 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): Sebastiaan Roes>


Bernlef


Hoovake, Liudger, 
mo’k ’t ow nog zeggen: 
Ec gelobo in Got, 
end in Christ, Godes Suno, 
end in Halogan Gast?
Houw de rest dan desnoods 
de köppe van de rumpe, 
want ’t kump zoas ’t kump – 
doo ’t snel, hol ’t kort.
Maor mi-j, blinden dichter 
van verloorne geschichten, 
da’k ’t heufd neet verleze: 
maak mí-j nog neet vot!

© Sebastiaan Roes
uit: ‘Arfgood’, Uitgeverij Fagus 2009

Dichtersbankje | Gerrit Komrij

Foto: © Bert Bevers | Openbare Bibliotheek | Merksem

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): voorraad Bevers: Gerrit Komrij>

Fietstocht 

Het verre postkantoor was de magneet. 
Niet om de luchtpostzegels of de taal 
Van overzeese stempels - nee, het deed 
Op tweehoog 's middags dienst als jeugdleeszaal. 

Tweemaal, op dinsdag en op donderdag, 
Verdween ik in het ruime trapportaal 
En kwam weer buiten met een brede lach. 
Ik had mijn voorraad boeken andermaal. 

Met in mijn hoofd een eerste regel die 
Ik vluchtig had gezien bij een verhaal 
Werd, fietsend, al naar het vervolg gegist. 

Toch geselde ik vervaarlijk het pedaal 
Om sneller thuis te zijn, omdat ik wist: 
Het boek is beter dan de fantasie. 

© Gerrit Komrij 
Uit "Luchtspiegelingen" 
De Bezige Bij, Amsterdam, 2001 

Dichtersbankje | Vincent van Gogh

Stenen bank in tuin van Saint-Paul Hospital | © Vincent van Gogh | 1889

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): Vincent van Gogh>

Le Jardin de Daubigny

De voorgrond groen en roze gewassen
links een groene en lila struik
en een stam van een plant
met witachtig blad.In het midden een rozenbed,
rechts een hek, een muur,
en boven de muur een noteboom
met violet gebladerte.
Verder een seringenhaag,
een rij van gele ronde lindebomen,
het huis zelf op de achtergrond,
rose,
met een blauwachtig pannendak.
Een bank en drie stoelen,
een zwart figuurtje met gele hoed op,
en op de voorgrond
een zwarte kat.
De hemel bleekgroen.

---

© Vincent van Gogh

Uit Vincent, bladzijde 583.
zie Jan van Bakel>

Dichtersbankje | Max Dohle

Foto: geplukt uit collectie Max Dohle | Album Amicorum

Uit de collectie Mellendijk (keuze bloemlezer en bundel): Max Dohle>

Glad en wijd ligt het ijs> (i.s.m. Ben van der Burg)

Dichtersbankje | J.C. Bloem

Foto: © Bert Bevers | Prins Boudewijnstraat | Wilrijk

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: J.C. Bloem>

De Dapperstraat

Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant.
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hoge staat.

Dit heb ik bij mijzelve overdacht,
Verregend, op een miezerige morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat.

© J.C. Bloem
uit de bundel: 'Quiet though sad' (1947) 

Dichtersbankjes | Bert Bevers

Ansichtkaart R.K Gymnasium Juvenaat H.Hart | Bergen op Zoom | collectie Bert Bevers

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: Bert Bevers>

Juvenaat

Ik zat nooit aan de Rubicon, de Schelde is mij nader.

Maar sinds mijn jongensjaren hier blijft Caesar levenslang

dat stroompje oversteken. De wereld liet zich breed

ontvouwen: woorden kregen zin, dageraad werd eensklaps

rozenvingerig en achter elk licht ontsprong kordaat

een nieuw. Raakte vervuld van naamvalsvormen en geslachten.

Ik was er pril in zuivere jaren, ik was er lang geleden met

een boekentas vol kennis voor de veldtocht door het leven.

Voor altijd in het hart blijf je, als de eerste liefde

die verleden wordt in genitief: des tijds.

© Bert Bevers

Uit: Onaangepaste tijden

gedichten met tekeningen van Ron Scherpenisse

Doorgeverij Zinderend, Bergen op Zoom 2006

Dichtersbankje | Wout Waanders

Foto: © Bert Bevers | Grote Markt | Dendermonde 

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: Wout Waanders>

Fietsgedichten | Nijmegen | Kunstnacht 2010 i.s.m. Wintertuin

Dichterbankje | J.H. Leopold

Foto: © Bert Bevers | Dorp West | Zwijndrecht

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: J.H. Leopold>

Regen

De bui is afgedreven; 
aan den gezonken horizont 
trekt weg het opgestapelde, de rond- 
gewelfde wolken; over is gebleven 
het blauw, het kille blauw, waaruit gebannen 
een elke kreuk, blank en opnieuw gespannen. 

En hier nog aan het vensterglas 
aan de bedroefde ruiten 
beeft in wat nu weer buiten 
van winderigs in opstand was 
een druppel van den regen, 
kleeft aangedrukt er tegen, 
rilt in het kille licht. 

en al de blinking en het vergezicht, 
van hemel en van aarde, akkerzwart, 
stralende waters, heggen, het verward 
beweeg van menschen, die naar buiten komen, 
ploegpaarden langs den weg, de oude boomen 
voor huis en hof en over hen de glans 
der daggeboort, de diepe hemeltrans 
met schitterzon, wereld en ruim heelal: 
het is bevat in dit klein trilkristal. 


J.H. Leopold (1865-1925)

Uit: Verzamelde verzen I (1982)
Uitgever: Atheneum / Polak & Van Gennep, Amsterdam

Dichtersbankje | Joseph Beuys

Foto: © Bert Bevers | Galgenweellaan | Antwerpen LO

Uit de collectie Mellendijk (keuze sjamaan en vers) voorraad Bevers: Joseph Beuys>

Joseph Beuys | Wir wollen Sonne statt Reagan |1982

Dichtersbankje | Salomon Bonn

Foto: gevonden op internet | Het Laatste Nieuws

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: Salomon Bonn>

MEEUWEN

Gij koninklijk gediert,
dat met uw rode poten
en hermelijnen mantel zwiert
en vaart onder de zon.

Hoe blinkt uw dons, als sneeuw zo fijn,
hoe is de glans op 't hermelijn
als van de zonne zelf.

Gij vaart en scheert
onder blauw 't gewelf
en laat de zachte winden gaan,
en doet de blanke vleugels staan
als blaren van 'n bloeme.

Lijk corpulente vrouwtjes gaat
g' op ijsvloer wiegend, wiegend maat,
en oogt al naar uw heertjes
en naar hun bonte veertjes.

De zonne zegent uw gezicht,
de wind wiegt u te dansen:
op 't water, boomen, kaden al!
zie ik u met uw duizendtal
als witte bloemen kransen.

Gij bloemen van de wintertijd,
gij lopers op het water,
'k vergeet der Noorderwind gebijt 
door uw zangend gesnater.

En 'k zing, m'n meeuwkens, maatjes zacht,
om de schone vederkens van u,
om 't zonneke dat lacht.

© Salomon Bonn

Uit: Immortellen | 1912