Foto: © Maarten Bevers | Granite Island
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): voorraad Mannen van Bevers: Martin Carrette>
Carnac op ANtARCtiCa
tableau vivant met pinguïns
Wat op een andere plaats Carnac heet, kalenderzaal
van een versteende tijd, spiegelt zich in de reusachtige
openstaande oesterschelp van het laatste continent.
Zijn landschappen blijven onvatbaar en rijk als het wit
Wat op een andere plaats Carnac heet, kalenderzaal
van een versteende tijd, spiegelt zich in de reusachtige
openstaande oesterschelp van het laatste continent.
Zijn landschappen blijven onvatbaar en rijk als het wit
op de doorkijkbergen, waarachter zich weer een ander
niemandsland openbaart. De horizon fluistert zeer hese
bluessongs, over de ballast die een verdwaalde wereld
als morenes voor zich uitduwt. In de windval, katabatisch
niemandsland openbaart. De horizon fluistert zeer hese
bluessongs, over de ballast die een verdwaalde wereld
als morenes voor zich uitduwt. In de windval, katabatisch
gierend over de vlaktes, echoot de catastrofe. Maar ovaal,
keizerlijk staan zijn bewoners, zonder graaiende handen,
in de ijsblauwe woestijn. Onschuldig, aaibaar als kinderen,
keizerlijk staan zijn bewoners, zonder graaiende handen,
in de ijsblauwe woestijn. Onschuldig, aaibaar als kinderen,
houden ze toonvast het evenwicht, als in koor: zonder dure
woorden en warm Aramees, uit het Antarctische geheugen
van de aarde, zingen ze samen het tegenlied van de hoop.
© Martin Carrette
woorden en warm Aramees, uit het Antarctische geheugen
van de aarde, zingen ze samen het tegenlied van de hoop.
© Martin Carrette
Geen opmerkingen:
Een reactie posten