Dichtersbankje | M. Vasalis

Foto: © Bert Bevers | St. Jorispoort | Antwerpen

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: M. Vasalis>


Drank de onberekenbare

Onder 't net en vlot gesprek 
dat mijn hoofd, met bruine hoed 
met de gastheer voeren moet, 
denkt mijn hele ziel: verrek! 
In mijn binnenst stampen beesten, 
snuiven paarden, ruisen bossen, 
slangen schuiflen door de mossen, 
negerstammen vieren feesten. 
port of sherry...liever thee? 
Ja mevrouw, of eiglijk...nee. 
Spiernaakt duik ik in een meer. 
Graag, een halfje...o, niet meer! 
Hoe kàn ik, bij God, nog praten... 
Zouden ze iets aan me merken? 
kan ik niet meer tegen sterke 
drank? Heb ik al rode oren? 
Als we nou die kat eens schoren 
-die onvervalste poedelkat- 
ijsbloemen op zijn achterplat. 
Niemand weet, hoe vreeslijk wild 
ik met los haar loop te rennen! 
Niemand zou mij hier herkennen 
als ik plotseling was gevild. 
Want ze kennen slechts mijn huid, 
en die nog alleen bij stukken, 
o ingetogen bruine bruid 
van Tahiti of Molukken... 
In de kamer wordt het donker; 
buiten dwarrelt stil en schuin 
sneeuw op heel licht groene struiken 
zó mooi is het in die tuin, 
dat 'k moet staren naar 't geflonker 
van mijn glaasje, naast de kruiken: 
àl te glinsterend stuk glas... 
plotsling huil ik...op zijn jas 
zaten toen ook lichte vlokken. 
Vlokken sneeuw..die werden water... 
Hield hij niet meer van me, later, 
dat hij zomaar is vertrokken?

M. Vasalis
uit 'Parken en woestijnen'
uitg. Van Oorschot 1940