Eén talent van Bernhard Harfsterkamp 👉, dat slechts weinigen kennen, vormt de aanzet tot het ontstaan van zijn bankjescolumns. In dezelfde tijd als toen Louis Radstaak 👉 de term Dichtersbankje introduceerde, enig moment in het jaar 2008.
Bernhard was een meester in het bedenken van tochtjes! In de directe omgeving, maar ook wat verder weg. Mede onder invloed van de beperkingen die de ziekte hem de laatste jaren oplegde, waren de tochtjes verder weg steeds moeilijker te volbrengen en werden het tochtjes in de 'achterste Achterhoek’. Hij schreef daarover ‘stukjes’, in de krant of in zijn dagboek. Even eruit, even het buitengebied opsnuiven… en wat bespiegelen. Zo ontstonden de bankjescolumns in Achterhoek Nieuws over het wel en wee van het Winterswijkse en Aaltense landschap, de mensen die er wonen en leven en de cultuurhistorie van dit gebied dat hem zozeer aan het hart lag. Bernhard hoopte, dat deze teksten nog eens in boekvorm zouden verschijnen. ‘Misschien ben ik wel meer een stukjesschrijver dan een literaire schrijver.’ Die wens is vorige week met bovenstaande uitgave vervuld. En dat is mooi! Niet alleen voor Bernhard, maar ook voor alle vaste lezers van zijn columns. Al was het maar om deze markante Winterswijker, met zijn gezette postuur, zijn krullen, sandalen en geitenwollen sokken te blijven herinneren. Vandaag is het een jaar geleden dat Bernhard uit de tijd gleed. Daarom een reprise van een bankje dat aan hem werd toegedicht d.d. 02-05-2012.
Foto: Bert Bevers | Holthuisweg | Woold
Uit de collectie Hans Mellendijk 👉 (keuze scribent, natuurvorser) voorraad Bevers: Bernhard Harfsterkamp 👉
| De boer ... |
| Bernhard Harfsterkamp | 2012 Nota Bene: Is het een gedicht? In ieder geval een anekdote, dat met behulp van de Günter Grass-methode op een gedicht lijkt. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten