Dichtersbankje | Ad Zuiderent

Clip: © P. Hemels | 2:13 bankje voor Ad Zuiderent

Uit de collectie Mellendijk (2:13): Ad Zuiderent> 

LANG VERHAAL

'De vijver in mijn tuin is niet van deze wereld.'

Dat vraagt een lang verhaal, met waterwezens,

klontering van kroos en naamloze verdronkenen.

Niet voor de lol laat ik rottingsgassen

eruit ontsnappen, met de buren op mijn lip.

Ook ik dis liever goudvis vredig naast de poes.

Geeft hengelen in troebel water troost, wanneer

het mis is? Ik heb geen vijver in mijn tuin,

maat hij verspreidt zijn geuren tot in eeuwigheid.

© Ad Zuiderent uit Natuurlijk evenwicht 

uitgeverij De Arbeiderspers, 1984 

ISBN 90 295 6105 X

zie ook: Gemengde berichten>

Dichtersbankje | Hans Sleutelaar

Foto: © Louis Radstaak | Gemeente Lochem 

Uit de voorraad Radstaak collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): De Nieuwe Stijl> 

Hans Sleutelaar>

Gisteren kwam ik ongevraagd te weten
hoe Kees Buddingh' is doodgegaan.

'Door niets of niemand bijgestaan,
de zusters waren hem vergeten.'

Hij rukte 's nachts, door iets bezeten,
de plastic slangen van zijn armen.

Toen is hij domweg uitgeteerd en
's morgens bleek hij gekrepeerd.'

Ik heb Kees lang geleden goed gekend;
de ouwe rot, bij wie ik mij kwam warmen.

Dan, op een toon die rekent op erbarmen:
'Hans, je had hem nauwelijks herkend.'

© Hans Sleutelaar | Vermiste stad

Dichtersbankje | Bert Bevers

Foto: © Bert Bevers | Oorderseweg | Ekeren

Uit de voorraad Bevers collectie Mellendijk: Bert Bevers>


LAMBERTUS VAN SINT-OMAARS BESCHRIJFT DE WERELD

I

Je laat me binnen. Je verbaast je over mijn bril,

mijn pen, mijn rare kleine opbelmachine. Wat

opbellen is? Dat je in Sint-Omaars kunt spreken

met iemand uit Saint-Omer als er huizen tussen

staan, er velden tussen liggen. Je reactie doet me

denken. Tijd genoeg. En dat je nog niet weet

dat de aarde rond is, joh. Dat je dat nog niet weet.

Lees hier verder>

Dichtersbankje | Hans Mellendijk

Foto: © Bert Bevers | Jan Davidslei | Antwerpen | Kiel

Uit de collectie Mellendijk: Hans Mellendijk>


Bouwkunst

‘Ik heb mijn onderwijs genoten in een Gerrit Rietveld.’
klonk het innemend, ruimtescheppend uit haar mond.
Kousenbenen, suggestief zwevend boven de grond,
flirtend, rood, blauw, geel. Puur primair geweld.

‘Ik heb mijn bouwmeester ontmoet in een Frank Lloyd Wright.
Daar bij die waterval. Horizontalen in het prairiegras.’
Woord op woord bouwend, drinkend uit haar Bauhausglas,
terwijl ze met haar wijsvinger spiralend door haar kapsel aait.

‘We verloofden ons in een Mies van der Rohe.
Kolomvrije wijdte, wat een licht en ruimte!
Met een glad glijdende ring overviel hij me.
Een dof zilveren ding, heel kies. Wat ’n mooie.’

‘We trouwden in een Willem Marinus Dudok.
Het best van alles, van beide niet genoeg.
Veel geluk en voorspoed. Lente voor de boeg.
Sneeuwstormend jawoord, ‘n kristallen kus op vlok.’

Ze nestelden zich in een Pieter Blom.
Weldra paaldansend verhouding gekeerd.
Uit het lood, ‘t maken van nesten verleerd.
Instortende nieuwbouw als hij haar beklom.

Ze ging werken in een Renzo Piano.
Uitgewoond, in volle vaart het leven tegemoet stevenend.
In één blik, ’n open kaart, de liefde welgemoed en bevend,
zinnend op ‘n volgende ronde Mikado.

‘Verder’…, fluisterde je me, op het late uur,
- het Hooglied dat je zong toen;
gulden snede en tongzoen -
‘heb ik echt werkelijk niks, met architectuur.’

Hans Mellendijk
gepubliceerd in Poëziepuntgl - jaargang 4 - nummer 1 - maart 2006

Dichtersbankje | Simon Carmiggelt

Het vernielde Simon en Tinybankje | De Steeg 

Lees ook De Gelderlander> | De Stentor>

Uit de collectie Mellendijk: Simon Carmiggelt> 

DE HUMORIST

Als knaap heb ik mijn eerste grap verzonnen
Mijn moeder riep: ’Dat wordt een humorist.
‘De brave vrouw. Zij heeft zich niet vergist.
Een schelmse carrière was begonnen.

O, in de aanvang ging het somtijds stroef
en viel de kwinkslag wel eens in het water.
Die vroege gein!. ‘k Moest erom lachen, later.
Want zelfs herinnering stemt mij niet droef.

Al schaterend schiep ik een klein bedrijfje,
waar de cliënt een mopje kan bestellen.
Ik scherts maar voort. Ik kan ze niet meer tellen.
Bij dag of nacht – ik bak een vrolijk schrijfje.

Al mijn agressies kan ik in dit vak

profijtelijk tot jeukpoeder vermalen.
Maar zou ik daarbij wel de tachtig halen?
Als dat gelukt, ben ik een monter wrak.

© Karel Bralleput

In de trein | Simon Carmiggelt>

Dichtersbankje | Jalal ad-Din Rumi

Foto: © Danny Braem | Stadsschouwburg | Antwerpen 

Uit de voorraad Braem [ChArmAnt Antwerpen>] collectie Mellendijk (keuze dichter, gedicht): Jalad ad-Din Rumi>

This being human is a guesthouse

Dit menszijn is een pension
Iedere morgen een nieuwkomer

Een vreugde, een depressie, een slechte bui,
Er daagt even een bewustzijn
Als een onverwachte bezoeker.

Verwelkom hen allen en bied hen een gastvrij onthaal!
Ook al zijn zij een drom smarten
Die met geweld alle meubels plunderen uit je huis.

Behandel toch elke gast met respect.
Misschien haalt hij je leeg
Voor een nieuw genoegen.

De sombere gedachte, de schaamte, het venijn,
Begroet hen lachend bij de deur
En nood hen binnen.

Wees dankbaar voor wie er maar komt,
Want ieder wordt gestuurd
Als gids uit het onbekende.

© Jalad ad-Din Rumi

Dichtersbankje | Cees Buddingh'

Foto: © Hans Mellendijk | De Rieze | Ulft

Uit de collectie Mellendijk: Cees Buddingh'

Eight Days A Week

Als mijn vrouw met de bus naar de stad gaat

hoop ik altijd dat ze halte ziekenhuisplein instapt:

dan kan ik haar net zolang nakijken

als wanneer ze halte vogelplein neemt

en zie ik haar bovendien nog een keer

voorbijkomen in de bus

----------------------------------------------------

Uit: 'Gedichten 1938-1970', 1979.

Dichtersbankje | Jules Deelder

Foto: © Bert Bevers | Voor 't stadionnetje van K.S.C. Merksem | Antwerpen

Uit de voorraad Bevers collectie Mellendijk (keuze dichter, gedicht): Jules Deelder>

SPARTAANS GEDICHT

(voor Jan)

Vroeger of later

ga je dood

Dat staat als een paal

boven water

Zo oud als Sparta

word je nooit

En als je gaat

is het je tijd geweest

Dat is een ding

dat zeker is

Zo niet

ofter een hemel is

maar àlster een is

dan zal je zien

dat de Hemelpoort – o!

brok in ons keel –

verdacht veel weg heeft

van het Kasteel

© Jules Deelder

Oorspr. in Lijf- en andere gedichten (1991), later opgenomen in de verzamelbundel

J.A. Deelder Renaissance -Gedichten '44-'94, Amsterdam, De Bezige Bij, 1994. 

Ook in: Zeg eens bal - poëzie voor hart en knie, bloemlezing van 'voetbalgedichten', 

Rotterdam, Bèta Imaginations, 2000.

Dichtersbankje | Richard Foqué & André Goezu

Foto: © Bert Bevers | Galerie Epreuve d'Artiste | Oudekerkstraat | Antwerpen

Uit de voorraad Bevers collectie Mellendijk (keuze dichter en bundel): Richard Foqué>  samen met graficus André Goezu

Equinox> 


luxe cassette  grafiek en gedichten
uitgeverij Kleinood & Grootzeer 
© Richard Foqué & André Goezu


De gedichten zijn door de auteur parallel 
geschreven, ieder in zijn oorspronkelijke taal. 
Alle aquatinten zijn door André Goezu persoonlijk 
gedrukt op zijn eigen handpers. Deze cassette is met 
de hand gemaakt door Katja Clement.


De vormgeving van de cassette en de typografie van de
tekstbladen is van graficus/uitgever Gerrit Westerveld.
december 2011. 

Dichtersbankje | Chuck Berry

Foto: © Bert Bevers | De Pretstraat | Antwerpen

They're really rockin Boston

In Pittsburgh, P. A.

Deep in the heart of Texas

And 'round the Frisco Bay

All over St. Louis

Way down in New Orleans

All the Cats wanna dance with
Sweet Little Sixteen

Sweet Little Sixteen

She's just got to have

About half a million

Framed autographs

Her wallet's filled with pictures

She gets 'em one by one

She gets so excited

Watch her look at her run

Oh mommy mommy

Please may I go

It's such a sight to see

Somebody steal the show

Oh daddy daddy I beg of you

Whisper to mommy

 It's all right with you
Cause they'll be rockin on bandstand

In Philadelphia P.A.

Deep in the heart of Texas

And 'round the Frisco Bay

All over St. Louis

Way Down in New Orleans

All the Cats wanna dance with Sweet Little Sixteen

Sweet Little Sixteen

She's got the grown up blues

Tight dress and lipstick

She's sportin' high heal shoes

Oh, but tomorrow morning

She'll have to chang her trend

And be sweet sixteen

And back in class again

Cause they'll be rockin on bandstand

In Philadelphia P.A.

Deep in the heart of Texas

And 'round the Frisco Bay

All over St. Louis Way

Down in New Orleans

All the Cats wanna dance with
Sweet Little Sixteen


© Chuck Berry
MetroLyrics.com

Opgedragen aan mijn tweelingzus Willie Nobel - Mellendijk, die vandaag 61 wordt.

Dichtersbankje | Wim T. Schippers

Foto: © Bert Bevers | Gloriantlaan | Antwerpen LO

Uit de voorraad Bevers collectie Mellendijk (keuze tekstdichter, lied): Wim T. Schippers>

Waar eens de boterbloemen bloeiden

Staat nu een maf paleis

Waar al die leuke plantjes groeiden

Zijn nu stenen doods en grijs

Och, zal de mensheid ooit eens leren

Te leven zonder bruut geweld?

Zullen wij dan ooit waarderen

Wat onze Schepper heeft besteld?

Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan?

Waar komt die rotzooi toch vandaan?

Wat moeten wij met ons bestaan?

De wereld is nog niet vergaan

Waar eens mooie gebouwen stonden

Is nu een grote troep

Waar ooit het geld werd uitgevonden

Trap ik nu in de poep

Och, zal de mensheid ooit een leren

Te leven zonder bruut geweld?

Zullen we dan ooit waarderen

Wat onze Schepper heeft besteld?

Och, zal de mensheid ooit een leren

Te leven zonder bruut geweld?

Zullen we dan ooit waarderen

Wat onze Schepper heeft besteld?

Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan?

Waar komt die rotzooi toch vandaan?

Wat moeten wij met ons bestaan?

De wereld is nog niet vergaan

Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan?

Waar komt die rotzooi toch vandaan?

Wat moeten wij met ons bestaan?

De wereld is nog niet vergaan

Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan?

Waar komt die rotzooi toch vandaan?

Wat moeten wij met ons bestaan?

De wereld is nog niet vergaan

© Tekst en muziek Wim T. Schippers [Jaques Plafond] en Gied Jaspars

Dichtersbankje | Michiel De Swaen

Foto: © Bert Bevers | Michiel De Swaenstraat | Merksem

Uit de voorraad Bevers collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht): Michiel De Swaen>

aen den Heer Van Heel geen twijfel bestaan

Wat claegt gy, heer van Heel, wat doet gy Hollant treuren,

Omdat een wilde Swaen syn kust verlaten heeft?

De Swaen, met een meerder recht, tot rouwe sigh begeeft,

Nu een soo soet verblyf niet meer hem magh gebeuren.

O Hollant ! vreedsaem lant, waerin de vryheyt leeft,

Wat socht ik die vergeefs by uwe nagebueren,

Waer Frans en Castiliaen de rust en vrede schueren,

Waar't hooft der borgery voor vreemde heeren beeft...

O had ik, lieve Lant, in uw begryp gebleven,

Hoe vroylyk wiert myn stem tot singen voorts gedreven,

Of aen de Rotte-stroom, of midden op de Maes!

Nu leef ik in een oort waer vreughde is uytgeweken;

Myn spys is bittre gal, myn sang... Eylaes! Eylaes!

Och! Och! waer heb ik my, misleyde Swaen, versteken!’

Uit: De zedighe doot van Carel den Vijfen; aen den heer Van Heel, my onbekent, over syne clacht, op myn vertrek, uyt Hollant - Michiel de Swaen

Dichtersbankje | Jan van Nijlen

Foto: © Bert Bevers | Terlindenhofstraat | Merksem

Uit de voorraad Bevers collectie Mellendijk (keuze dichter en gedichten): Jan van Nijlen>

Aan J.C. Bloem
Ik liep, als gij, nooit in de Dapperstraat,
noch was gelukkig in een andre straat.
Vriend, wat wij beiden aan het leven vroegen
kregen wij nooit, zelfs niet in onze kroegen.

© Jan van Nijlen 

---

Aan J.C. Bloem 
Het duister doel waarvoor gij zegt te rijpen
vermoed ik wel: het is de milde troost
geschonken door uw woord aan wie 't begrijpen
als 't leed hen trof één maal of onverpoosd.

Dit is de gaaf aan weinigen gegeven:
dichter te zijn en bovendien een mens,
die aan de ontredderden die naast hem leven,
de hand reikt bij de moeielijke grens

die leed van wanhoop scheidt. En zij zijn velen,
die geen rust meer vindend in geen enkel bed,
die gij door de oude zang van de minstrelen

weer tot het licht en 't leven hebt gered,
en die, hoezeer bezeerd, verzwakt, gewond,
de vrede vonden die gij zelf niet vondt.

© Jan van Nijlen


Uit: De Dapperstraatvariaties>