Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: Wim van Til>
Ik was de tuinman en u wilde dood. Ik las
de angst in uw gezicht. U werd omringd door
vissers, Judas in hun midden. U schonk
vissers, Judas in hun midden. U schonk
de wijn, u brak het brood. U bad zoals uw vader
u had leren bidden. Vreemdelingen zag ik
in mijn gaarde van uitlopend groen.
Uw handen zochten naar een stam, uw ogen
schoten vuur toen u de naderende massa hoorde.
De jongste haan kraaide in tongen; iemand verzweeg
tot driemaal toe uw naam en iemand anders sloeg
de ogen neer. Ik zag het aan, ik wilde wel mij voegen
naar uw woord; het is mijn geloof dat mij verbood.
Ik was de tuinman en u wilde dood. Uw vrienden aten
dronken van uw lichaam tot hun roes. Uw zweet is bloed.
Neem deze doek en leg u neer, uw vrienden slapen al.
Dat dit uw last is in dit late uur. De ochtend is niet ver, de dag
komt vroeg. Ik zaaide het gras, het is zacht.
Kom, leg u neer; ik houd de wacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten