Foto: © Rini Scholten | Vragenderveen | Oost-Gelre
Uit de collectie Mellendijk: Gerrit Odink
't Venne
't Venne lae in 't grauw te rotten.
Van baoven lek 't in 'n damp nog vroo,
Van ondern trok 't zoegend water
't Van vuurten en van achteren too.
Dan görgelt prutjend fiene kreuntjes,
Ne kikvors kik ter oet 't nat,
Ne hane krijt ter in de wiedte
En 't eerst lech strik alles glad.
't Benauwd, verzoerd en rottend plesken
Damp al 't zwetend angstverdreet
Van doezend jaor hard äözerig warken
Töt träöntjes pingelt aover 't leed.
De zunne klatert aover 't water
En dreijt het laevensorgel an,
't Zwöpt, 't schettert duur de wiedten,
Den echo druk 't lech vedan.
En 't geet vedan het starvemd greujen,
De träöntjes dreugt in 't zwiegend heet,
Wee zal zich 't venne dan nog 'innern
As door zo straks een bos op steet?
Een bos van oer old dikke eken
Woorin de wind gin gat meer tredt,
Dee depe met eure lange tene
't Zoerste zoer van 't venne opvret.
En wee za; 't zeggen as wiej later
Hier 't heuf vuur 'n Heugsten beugt,
Hoo onder d'eerde oet 't water
Nog oldere örgels roopt en neugt.
Gerrit Odink, De Hölter:
Verzamelde gedichten van Gerrit Odink 1916-1978,
Uitg. Historische Kring Eibergen i.s.m.
Het Staring Instituut, Doetinchem, 1999.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten